De overheid als dienares van God
Actueel
26

De overheid als dienares van God

De overheid als dienares van God. Zo zou het moeten zijn. Een overheid die goed is voor haar burgers en die wij zonder zorg kunnen volgen. Gewoon omdat ze als dienares van God optreedt en dus wel heel goed oplet dat ze in die taak, in die verantwoordelijkheid, doet wat de Heer welgevallig is. Wetende dat zij daar op afgerekend wordt, door de Heer zelf… Tot zover de theorie…

Waar de gedachte vandaan komt dat de overheid het goed voor heeft met haar burgers? Dat zegt ze zelf. Heel veel en heel vaak. De propagandamachine van de overheden in deze wereld hebben aan middelen geen gebrek en spuien continu de gedachte in het rond dat de machthebbers weten wat goed is voor het volk, het land, de hele wereld en zelfs voor de individuele mens. Vertrouw op de overheid, onderwerp je aan degenen die het op dat moment voor het zeggen hebben, ook al is het een komen en gaan van allerlei vreemde persoonlijkheden. Doe nou maar wat je opgedragen wordt, gehoorzaam zijn, dan komt het allemaal goed…

Een utopische samenleving

Het is niet mijn bedoeling om een lange lijst van ervaringen aan te leveren waaruit blijkt dat gedachten over een overheid die het goed voor heeft met haar burgers tot de diepste krochten van het “rijk der fabelen” verwezen kunnen worden. Het lijkt mij dat iedereen dit kan onderzoeken en zijn of haar conclusies kan trekken. Het rapport dat dit oplevert staat vol met valsheid, ellende, oorlog, ziekte, dood, armoede, honger, ongelijke behandeling en meer van dergelijke. Een utopische samenleving onder leiding van regeringen is over het algemeen ver weg. Een distopische samenleving is veel dichterbij in de landen die het aardrijk vullen. 

De overheid is Gods instelling van bestuur

De overheid is aangesteld ten behoeve van de burgers. Dat is Gods instelling van bestuur en dus zouden wij als burgers, maar zeer zeker ook degenen die de taak als overheid op zich nemen, ons daar heel goed van bewust zijn. Daar zouden wij niet lichtzinnig over denken. Dat doe ik dan ook niet. In alle eerlijkheid zeg ik dat ik die onderworpenheid zoveel mogelijk praktiseer. Dat dit niet in alles, tot in detail, mogelijk is, weet als het goed iedereen ook wel.

God gaf de hiërarchie aan om er voor ons mensen een werk- en leefbare samenleving van te maken. Hij voorzag in leiding en dan zijn er dus ook onderworpenen aan die leiding. Niks mis mee, omdat de ware God, de Schepper van hemelen en aarde, dit systeem ingesteld heeft.

De leiding onderwerpt zich niet

En toch… Ja, toch wringt het. Dan blijkt dat het zo fraaie systeem in de praktijk niet of nauwelijks werkt. De verklaring is eenvoudig: het systeem moet uitgevoerd worden door zondige mensen. De natuurlijke mens blijkt niet in staat te zijn dit systeem uit te voeren volgens Gods normen. Al helemaal niet als zowel de leiding als de onderworpenen zich op geen enkele manier wensen te conformeren aan Gods standaarden. De leiding onderwerpt zich niet aan de hiërarchie waar men ook zelf – als overheid – onder geplaatst is. Daar gaat het dus al fout.

Men gelooft eenvoudigweg niet wat de Schrift (Paulus in Romeinen 13) op dit gebied zegt: 

Want zij is Gods dienares, …

Ik hoef op deze plaats toch niet te laten zien dat het dienen van God, in de taak van overheid t.b.v. haar burgers, niet bepaald serieus genomen wordt? Een enkele uitzondering wil er misschien nog een beetje wat van maken, maar over het algemeen doen de overheden dezer wereld vooral wat hen zelf behaagt en trekt men zich helemaal niets aan van de Schepper aller dingen. Wat dat aan ellende oplevert, zien we dagelijks om ons heen.

Romeinen 13 zegt: 

Want zij is Gods dienares, u ten goede.

Dus Paulus zegt hier in slechts een paar woorden dat de overheid God zou dienen “ten goede”. Het staat er zelfs nog duidelijker: “u ten goede”. Wat de overheid te doen staat, moet ten goede komen van “u”, van de burger dus. Dát is het uitgangspunt van het door God ingestelde systeem, dat wij kennen als “overheid en burgers”. Niets anders. Dat is Gods opdracht aan degenen die de taak van overheid willen uitvoeren.

Het verzinsel dat de burger er is t.b.v. de overheid – de hedendaagse praktijk – komt puur uit de mens voort. Uit mensen die Gods normen niet tot de hunne maken, in ieder geval niet in de praktijk.

In dat kader, met “u ten goede” als uitgangspunt, staat de rest van de verhandeling van Paulus in Romeinen 13. 

Alle ziel zij den machten, over haar gesteld, onderworpen; want er is geen macht dan van God, en de machten, die er zijn, die zijn van God geordineerd.

Hier wordt het systeem uitgelegd dat God geïmplementeerd / ingesteld heeft. Uiteraard staat alles uiteindelijk onder “de macht Gods”. Aan Hem zal verantwoording afgelegd moeten worden.

Alzo dat die zich tegen de macht stelt, de ordinantie van God wederstaat; en die ze wederstaan, zullen over zichzelven een oordeel halen.

Wie in de praktijk die “ordinantie van God” wederstaat, haalt een oordeel over zichzelf. Dat geldt met name voor de “aangestelde macht”. Die zou onderworpen zijn aan God, omdat ze Zíjn dienares is. Overheden (en vertegenwoordigers daarvan) die dit niet doen “zullen over zichzelf een oordeel halen”.

Want de oversten zijn niet tot een vreze den goeden werken, maar den kwaden. Wilt gij nu de macht niet vrezen, doe het goede, en gij zult lof van haar hebben;

De burgers, degenen die onderworpen zijn, zouden het goede doen. De goede werken in de ogen van de overheid, zodat “gij lof van haar zult hebben”. Kwade werken leveren vrees voor de “macht van de oversten” op. Wil je geen last van de overheid hebben? Doe dan wat zij jou opdraagt. Paulus noemt dat “doe het goede”. Maar nogmaals aan de basis van dit alles staat de gedachte dat de door God aangestelde overheid als eerste zou beginnen met het goede te doen.

Wellicht is het bovenstaande de grondslag voor degenen die er op wijzen dat een mens, een Christen vooral, de overheid zou gehoorzamen in alles wat die oplegt. Dus ook in wezenlijke dingen waar een ingezetene het zo niet mee eens is dat hij ze niet wil uitvoeren. Slaafse onderworpenheid wordt het dan, waarbij de eigen verantwoordelijkheid aan de kant wordt gezet. Het Woord Gods dient dan ineens als alibi om toch maar te accepteren wat men eigenlijk niet wil.

Adam, Eva en de slang

Maar dat kan toch niet de bedoeling zijn van de vrijheid waarin God ook onze “oude mens” gesteld heeft? Wij hebben te allen tijde de verantwoordelijkheid om zelf na te denken.

Het eerste mensenpaar is daar een goed voorbeeld van. Die schoven de verantwoordelijkheid van hun daad af op de “leugenaar van de beginne”. Zoals later uit de Schrift blijkt, is deze slang, die zich meldde in de hof, de heerser (de overheid) van de stoffelijke wereld. De wereld waarin Adam en Eva zich bevonden. Vanuit zijn positie gaf hij Adam en Eva een opdracht en kennelijk vonden Adam en Eva dit niet vreemd. Zouden zij al geweten hebben dat de satan en zijn personeel “de overheid” vormden?

Genesis 3 leert dat de slang hen in feite opdroeg om van “die boom van kennis van goed en kwaad” te eten. Daar deel aan te hebben. Daartoe werd druk uitgeoefend en propaganda gemaakt. Het werd mooi voorgespiegeld en daarvoor was een leugen nodig. Adam en Eva hadden een vrije keuze, maar misschien speelde de positie van de heerser over de stoffelijke wereld een rol. Ik weet het niet, want de Bijbel beschrijft het niet.

Opmerkelijk is het wel dat Adam en Eva hun oor neigden naar hem. Als de “oude slang” (Openbaring 12 : 9 en 20 : 2) geen zeggenschap zou hebben gehad, hadden ze er wellicht geen enkele aandacht aan besteed. Dan hadden ze die woorden niet serieus genomen. Dat ze dit deden, duidt wellicht op de erkenning van de positie en macht van deze satanas.

De heerser dezer wereld

De heerser dezer wereld ging zijn boekje te buiten. Daartoe was hij niet “aangesteld”. Hij zette de Macht, waar hij zelf weer onder stond, zonder pardon aan de kant. Hij vertelde namelijk de grove leugen dat God iets anders bedoeld zou hebben dan dat Hij gezegd had. De tegenstander (satan) spiegelde Adam en Eva een “beloning” voor, waarvan hij heel goed wist dat die niet verkregen zou worden. Uiteraard zouden zij niet “als God wezen, kennende het goed en het kwaad”. De “overheid” van die dagen wist dat, maar deinsde er toch niet voor terug om dit kwaad te doen. De oude slang was kennelijk “vergeten” dat hij zou heersen over het stoffelijke, maar dan wel ten goede van de burgers van dat rijk, te beginnen met Adam en Eva.

Ziehier het allereerste verhaal over een “overheid” die niet deed wat het moest doen, namelijk “het goede voor u”, het goede voor de onderworpenen. Er zijn in de afgelopen 6000 jaar nog ontzettend veel voorbeelden van geweest. Vaak uitlopend op ellende. En dat is logisch als men van het Woord van God en Zijn normen afwijkt.

Zelf nadenken

Mijn punt is dat een gelovige altijd zelf na dient te denken, zodat hij of zij zelf verantwoordelijkheid kan nemen voor wat hij doet of denkt. Niet afschuiven. Bijvoorbeeld via: “de overheid heeft dat nu eenmaal opgelegd…”

Adam en Eva schoven de verantwoordelijkheid ook af. Genesis 3 zegt:

En Hij zeide: Wie heeft u te kennen gegeven, dat gij naakt zijt? Hebt gij van dien boom gegeten, van welken Ik u gebood, dat gij daarvan niet eten zoudt?
Toen zeide Adam: De vrouw, die Gij bij mij gegeven hebt, die heeft mij van dien boom gegeven, en ik heb gegeten.
En de HEERE God zeide tot de vrouw: Wat is dit, dat gij gedaan hebt? En de vrouw zeide: De slang heeft mij bedrogen, en ik heb gegeten.

Maar met schuld afschuiven en eigen verantwoordelijkheid ontkennen, kwamen ze niet weg. Net zo min als de “overheid”. Ze kwamen allen onder een oordeel. De slang omdat hij “Gods ordinantie” niet had eerbiedigd en zijn positie had misbruikt via leugen en valse beloften. Adam en Eva stierven in feite dezelfde dag nog en brachten het oordeel over hun kinderen, die toen nog geboren moesten worden. Wat een ellende.

Er zijn grenzen

Een ieder voor zich moet zelf bepalen wat de over ons gestelde zienlijke machten wel of niet “ten goede” doen en wat iemand wel of niet zou willen volgen.

Als het enigszins kan, ook al vind ik dat persoonlijk lang niet altijd de verstandigste keuze, onderschrijf ik dat onderworpen zijn. Maar er zijn uiteraard grenzen. Er zijn altijd grenzen. 

Aan de overheden en machten onderdanig

Het is de apostel Paulus die ons wijst op Gods ordinantie inzake bestuur van de menselijke samenleving. Niet alleen in Romeinen 13. In Titus 3 : 1 begint de apostel met:

Vermaan hen, dat zij aan de overheden en machten onderdanig zijn, dat zij hun gehoorzaam zijn, dat zij tot alle goed werk bereid zijn;

“Vermaan hen” heeft in de Bijbel niet de betekenis die er hedentendage aan gegeven wordt. Die gaat gepaard met het kenmerkende “opgeheven vingertje”. Het gaat hier om vertroostende, aanmoedigende woorden. Die waren kennelijk nodig in een stoffelijke wereld waarin het wedergeboren kind van God (gezet in de hemel) nog steeds leeft. 

Paulus zegt hier dat het “onderdanig zijn” – anders genoemd “gehoorzaam zijn” – aan de “overheden en machten” tot uiting komt in het “bereid zijn tot alle goed werk”. Dat “alle goed werk” is wel van belang, want dat betekent dat er een afweging gemaakt moet worden waar dan “goed werk” en waar “slecht werk”, waartoe je niet bereid zou moeten zijn, uit bestaat.

Elke gelovige moet zelf die afweging maken. Verantwoordelijkheid afschuiven is er niet bij. Om maar een duidelijk voorbeeld te noemen: gelovigen in WOII moesten ook telkens een afweging maken in wat ze wel of niet aan overheidsopdrachten uitvoerden. Dat keuzes niet zonder consequenties bleven, was toen in ieder geval heel goed duidelijk.

Niet teveel last van de overheid hebben

We kunnen heel veel last hebben van een overheid die niet het goede doet. Dat weet ook Paulus als geen ander. Hij heeft het aan den lijve ondervonden. Hij schrijft daarom aan Timótheüs de vertroostende (“ik vermaan”) woorden dat er gevraagd kan worden om een “gerust en stil leven”.

1 Timótheüs 2 : 1, 2:

Ik vermaan dan voor alle dingen, dat gedaan worden smekingen, gebeden, voorbiddingen, dankzeggingen, voor alle mensen;
Voor koningen, en allen, die in hoogheid zijn; opdat wij een gerust en stil leven leiden mogen in alle godzaligheid en eerbaarheid.

Uit deze woorden van Paulus blijkt dat “koningen, en allen die in hoogheid zijn”, bij voorkeur zouden zorgen dat gelovigen “een gerust en stil leven in alle godzaligheid en eerbaarheid” zouden kunnen leiden. Als we daarvoor bidden, is dat een gebed overeenkomstig Gods wil.

Petrus over onderdanig zijn aan menselijke ordening

De apostel Petrus heeft ook het een en ander te zeggen over koningen en “onderdanig zijn aan menselijke ordening”. Dat is in 1 Petrus 2. In 1 Petrus 1 schreef hij eerst:

Gij, die wedergeboren zijt, niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door het levende en eeuwig blijvende Woord van God.
Want alle vlees is als gras, en alle heerlijkheid des mensen is als een bloem van het gras. Het gras is verdord, en zijn bloem is afgevallen;

Maar het Woord des Heeren blijft in der eeuwigheid; en dit is het Woord, dat onder u verkondigd is.

Hiermee worden de lezers aangesproken als wedergeboren. Als Nieuwe Schepselen in Christus. Het “Woord des Heeren” blijft in der eeuwigheid, in tegenstelling tot “alle heerlijkheid des mensen”. Op dat “Woord des Heeren” zouden de wedergeborenen – wij dus – zich richten.

Daarna volgt de conclusie in hoofdstuk 2, dat begint met “zo”. Je kunt het lezen als “daarom, vanwege het voorgaande”.

De kenmerken van de oude mens afgelegd

Als eerste focust de apostel op Christus, waarmee alle kwaadheid, bedrog, geveinsdheid, nijdigheid en achterklap wordt “afgelegd”. Dit zijn namelijk kenmerken van de oude mens, die dood is als wij ons tot de Levende Steen richten en zo zelf levende stenen worden.

De apostel Petrus stelt ons als gelovigen heel duidelijk boven “de duisternis”. Wij zijn “een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterdom, een heilig volk”. Hij tilt ons, op grond van ons ín Christus zijn, ruim boven het aards gewoel uit. God Zelf heeft Zich over ons ontfermd. Een hogere positie is er niet. 1 Petrus 2 : 1-11:

Zo legt dan af alle kwaadheid, en alle bedrog, en geveinsdheid, en nijdigheid, en alle achterklappingen;
En, als nieuwgeborene kinderkens, zijt zeer begerig naar de redelijke onvervalste melk, opdat gij door dezelve moogt opwassen;
Indien gij anders gesmaakt hebt, dat de Heere goedertieren is.
Tot Welken komende, als tot een levenden Steen, van de mensen wel verworpen, maar bij God uitverkoren en dierbaar;
Zo wordt gij ook zelven, als levende stenen, gebouwd tot een geestelijk huis, tot een heilig priesterdom, om geestelijke offeranden op te offeren, die Gode aangenaam zijn door Jezus Christus.
Daarom is ook vervat in de Schrift: Ziet, Ik leg in Sion een uitersten Hoeksteen, Die uitverkoren en dierbaar is; en: Die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden.
U dan, die gelooft, is Hij dierbaar; maar den ongehoorzamen wordt gezegd: De Steen, Dien de bouwlieden verworpen hebben, Deze is geworden tot een hoofd des hoeks, en een steen des aanstoots, en een rots der ergernis;
Dengenen namelijk, die zich aan het Woord stoten, ongehoorzaam zijnde, waartoe zij ook gezet zijn.
Maar gij zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterdom, een heilig volk, een verkregen volk; opdat gij zoudt verkondigen de deugden Desgenen, Die u uit de duisternis geroepen heeft tot Zijn wonderbaar licht;
Gij, die eertijds geen volk waart, maar nu Gods volk zijt; die eertijds niet ontfermd waart, maar nu ontfermd zijt geworden.
Geliefden, ik vermaan u als inwoners en vreemdelingen, dat gij u onthoudt van de vleselijke begeerlijkheden, welke krijg voeren tegen de ziel;

Hij noemt ons “inwoners en vreemdelingen”. Waar? In de zienlijke wereld, waarin wij nog leven.

Praktisch onderwijs

Vanaf vers 12 wordt het praktisch onderwijs. Te beginnen met het “vasthouden aan eerlijke wandel”. Vers 13 heeft het over “onderdanig (onderworpen) zijn aan menselijke ordening”. Dat wordt meteen gevolgd hoe die “ordening” er dan uitziet (vers 12-17):

Op plaats 1 staat de Heer Zelf, die vertegenwoordigt kán worden door de koning en door stadhouders.

En houdt uw wandel eerlijk onder de heidenen; opdat in hetgeen zij kwalijk van u spreken, als van kwaaddoeners, zij uit de goede werken, die zij in u zien, God verheerlijken mogen in den dag der bezoeking.
Zijt dan alle menselijke ordening onderdanig, om des Heeren wil; hetzij den koning, als de opperste macht hebbende;
Hetzij den stadhouderen, als die van hem gezonden worden, tot straf wel der kwaaddoeners, maar tot prijs dergenen, die goed doen.
Want alzo is het de wil van God, dat gij, weldoende, den mond stopt aan de onwetendheid der dwaze mensen;
Als vrijen, en niet de vrijheid hebbende als een deksel der boosheid, maar als dienstknechten van God.
Eert een ieder; hebt de broederschap lief; vreest God; eert den koning.

Volgens vers 16 zijn wij wel “vrijen” en daarin dienstknechten van God. We worden opgeroepen om “een ieder te eren”, om “de broederschap lief te hebben”, om “God te vrezen” (achting voor Hem te hebben) en om “de koning te eren”. 

Daarmee dienen wij Hem, want het is de “wil van God”. Als we dit als vrijen doen, betekent dit dat wij na moeten denken over wat er gebeurt en welke positie wij vervolgens innemen. “Als vrijen” betekent juist niet dat we dingen doen die ons geweten niet toestaat, ondanks dat “menselijke ordening” dit wel zou opleggen. We zijn geen robotten! Dat wil men wel van ons maken in het toekomstige transhumanisme, maar dat is de wil van mensen en niet die van onze God.

Werknemers

Vanaf vers 18 gaat het speciaal over “huisknechten”, werknemers e.d. Daarvoor wordt ook het ideaal-plaatje geschetst. Zelfs onder omstandigheden die zwaar zijn, “lijdende ten onrechte” vanwege “het geweten voor God”. Paulus schrijft aan Timotheus:

Gij dan, lijd verdrukkingen, als een goed krijgsknecht van Jezus Christus.

“Verdrukking lijden” kan er bij horen. Een bepaalde mate van lijden vér-dragen, horende bij ons weldoen, is genade bij God. Zeker als “gij weldoet” en dat is in ieder geval geloven in wat God gesproken heeft en doet in en aan ons als gelovigen.

Gij huisknechten, zijt met alle vreze onderdanig den heren, niet alleen den goeden en bescheidenen, maar ook den harden.
Want dat is genade, indien iemand om het geweten voor God zwarigheid verdraagt, lijdende ten onrechte.
Want wat lof is het, indien gij verdraagt, als gij zondigt, en daarover geslagen wordt? Maar indien gij verdraagt, als gij weldoet, en daarover lijdt, dat is genade bij God.
Want hiertoe zijt gij geroepen, dewijl ook Christus voor ons geleden heeft, ons een voorbeeld nalatende, opdat gij Zijn voetstappen zoudt navolgen;
Die geen zonde gedaan heeft, en er is geen bedrog in Zijn mond gevonden;
Die, als Hij gescholden werd, niet wederschold, en als Hij leed, niet dreigde; maar gaf het over aan Dien, Die rechtvaardiglijk oordeelt;
Die Zelf onze zonden in Zijn lichaam gedragen heeft op het hout; opdat wij, der zonden afgestorven zijnde, der gerechtigheid leven zouden; door Wiens striemen gij genezen zijt.
Want gij waart als dwalende schapen; maar gij zijt nu bekeerd tot den Herder en Opziener uwer zielen.

Ons praktische leven is in handen van onze Heer

Vers 25 besluit dat wij bekeerd zijn tot den “Herder en Opziener uwer zielen”. Ons praktische leven is in handen van onze Heer en Heiland. Hem zouden wij volgen in de dagelijkse praktijk van het leven. Als wedergeboren kinderen Gods, die hun lichamen “Gode welbehaaglijk offer” (Romeinen 12 : 1) beschikbaar stellen voor dienst aan Hem. Wat dat ook moge zijn.

Waar een gelovige in conflict met het voorgaande gebracht wordt, door welke kracht dan ook, zou hij kiezen voor dat Nieuwe Leven in Christus.

Of dit het geval is in wat ons in deze tijd opgelegd wordt te doen in/met ons lichaam (het inspuiten van iets dat invloed uitoefent op ons lichaam) is voor een ieder om zelf te bepalen. We willen en kunnen elkaar dat niet opleggen. “Een ieder staat of valt zijn eigen Heer,” leert Paulus. 

Gode welbehaaglijk offer

Voor mij persoonlijk denk ik dat ik beter mijn lichaam, mijn kracht, tot “Gode welbehaaglijk offer” kan stellen zonder de huidige troep die de ongelovige mens heeft uitgevonden in een wel heel ijdele poging om een eigen draai te geven aan het door de Schepper in de mens gelegde immuunsysteem. Romeinen 12 : 1, 2:

Ik bid u dan, broeders, door de ontfermingen Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levende, heilige en Gode welbehagelijke offerande, welke is uw redelijke godsdienst.
En wordt dezer wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds, opdat gij moogt beproeven, welke de goede, en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij.

Ik weet nu al dat er absoluut kans is dat ik schade oploop door het prikken (het blijft niet bij 1 of 2; er zullen er nog meer volgen) en dat ik daarna wellicht niet zoveel meer, of een stuk minder, heb aan dit aardse lichaam. Dus ook in dienst van de Heer. Dat vind ik niet oké. Dat lijkt mij niet Gods wil. Als ik het kan voorkomen, dan kies ik daarvoor.

Ik wil gehoorzaam zijn aan de Christus alleen. Niet aan andere machten en krachten. Waar het niet conflicteert kan ik onderworpen zijn (daar zijn grenzen aan) aan de autoriteiten waar ik – als oude mens – onder gesteld ben.

Op weg naar de mens 2.0

Ik wil mij best uitspreken dat ik “het goede” niet zie in wat hoort bij het voor God spelen van de ongelovige mens. De machthebbers zijn bezig om de oude mens te verbeteren. Op weg naar “de mens 2.0”. Een combinatie van technologie en “vlees”. Onder controle van overheden en machten. Een zo mogelijk alles omvattende controle, in beheer van de mens, die in 6000 jaar heeft laten zien met die weelde niet te kunnen omgaan. “Er woont geen goed in de mens”, zei Paulus, waarbij hij dit vanuit Gods standpunt noteerde.

Dat geloof ik en daarom wil ik dit kwade niet volgen. Zoals Mozes al heel lang geleden zei, in Deuteronomium 23 : 2:

Gij zult de menigte tot boze zaken niet volgen…

De “menigte tot boze zaken” is inmiddels tot enorme omvang gegroeid; helaas. Daar word ik niet bang van, want ik ben verzekerd (volgens Paulus in Romeinen 8) dat: 

noch dood, noch leven, noch engelen, noch overheden, noch machten, noch tegenwoordige, noch toekomende dingen,
Noch hoogte, noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onzen Heeze.

Overheden en machten

Dat brengt mij bij het laatste onderdeel van deze overdenking, bij de woorden van Paulus in Efeze 6. In vers 7 valt dit op:

Dienende met goedwilligheid den Heere, en niet de mensen;…

Het is goed om daaraan meer dan eens herinnerd te worden. In vers 10-13 staat dan dit:

Voorts, mijn broeders, wordt krachtig in den Heere, en in de sterkte Zijner macht.

Wie wil dat niet? Ik wel in ieder geval. Wat ik ervoor moet doen om dat te bereiken? Dat zegt vers 11:

Doet aan de gehele wapenrusting Gods, opdat gij kunt staan tegen de listige omleidingen des duivels.

“Krachtig worden in den Heere”, namelijk in de “sterkte Zijner macht”, wordt hier al direct tegenover de “listige omleidingen (verdraaiingen) des duivels” gezet. Alleen met de gehéle wapenrusting, die God ons geeft, zijn we daar tegen bestand. Maar dan moeten we dat “pak” wel helemaal, en goed, aantrekken natuurlijk. 

Geen strijd tegen vlees en bloed

In vers 12 gaat Paulus er verder op door. Hij begint met “want”:

Want wij hebben den strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de geweldhebbers der wereld, der duisternis dezer eeuw, tegen de geestelijke boosheden in de lucht.

Dit zijn voor mij belangrijke woorden. Het geeft aan dat wat wij zien (vlees en bloed), namelijk de overheden in de wereld, die dienaressen van God zouden zijn, beheerst worden, onder leiding staan, van “de machten, de geweldplegers, de duisternis, de geestelijke boosheden”. Die zijn “in de lucht”. Ze zijn voor ons niet te zien, maar hun uitwerking merken we wel degelijk. Ondermeer via degenen waarover zij macht hebben. 

En dan is het eigenlijk heel eenvoudig. Als een overheid, een koning of wat dan ook, niet het door God bevolen goede doet. Als een dergelijk instituut, dat meent heerschappij over mensen te moeten kunnen uitoefenen, zich van de Here Jezus Christus bijna niets of – in de meeste gevallen – helemaal niets aantrekt, van wie zijn ze dan in de praktijk onderdanen? Wie heeft hen dan in zijn/hun macht, of ze dat nu weten of niet? 

De rug recht houden

Paulus geeft klip en klaar antwoord. Dan gaat het ineens niet meer om “vlees en bloed”, maar om de voor ons onzichtbare machten, die er achter actief zijn.

In mijn geval is dat nog een stevigere aansporing om in dit specifieke geval van “prikken of anders stikken”, de “rug recht te houden”. Zolang als ik kan. Wetende dat ook deze machten mij niet kunnen scheiden van de Liefde Gods, welke is in Christus Jezus, mijn Heere. 

Ik gun de “geweldhebbers der wereld” geen onderwerping van mijn kant. Niet vanzelfsprekend in ieder geval. Niet voor werk of vertier. Ik zie achter “vlees en bloed”, die mij tot iets willen dwingen wat ik niet wil, heel duidelijk de “geestelijke boosheden in de lucht”, de “duisternis dezer eeuw”. En daar wil en kan ik wat aan doen door gehoor te geven aan de woorden van Paulus in vers 13:

Daarom neemt aan de gehele wapenrusting Gods, opdat gij kunt wederstaan in den bozen dag, en alles verricht hebbende, staande blijven.

Ik wil zeker “blijven staan”. Ik wil “wederstaan in den bozen dag”. Met Gods wapenrusting aan, moet dat lukken. Mijn Heiland heeft dit beloofd en dus is het zo.

Moeilijke keuzes

Ik realiseer mij overigens goed dat velen onder ons voor moeilijke keuzes staan. Zwaardere keuzes dan waar ik voor sta. Het is erg dat het zover moest komen. In anderhalf jaar tijd hebben de overheden in de wereld de samenleving totaal uit elkaar gerukt en mensen voor keuzes gesteld die echt nergens voor nodig zijn.

Verder dan dit wil en kan ik niet kijken. We moeten maar zien wat er komt. Met wellicht dit als ultieme aanmoediging om de komende tijd te kunnen doorstaan, wetende dat wij gelukkig de “grote verdrukking over de wereld” niet aan den lijve hoeven te ondervinden (2 Korinthe 4 : 17):

Want onze lichte verdrukking, die zeer haast voorbij gaat, werkt ons een gans zeer uitnemend eeuwig gewicht der heerlijkheid;
Dewijl wij niet aanmerken de dingen, die men ziet, maar de dingen, die men niet ziet; want de dingen, die men ziet, zijn tijdelijk, maar de dingen, die men niet ziet, zijn eeuwig.

Het einde (doel) van ons geloof

En het slotwoord is aan de apostel Petrus, in 1 Petrus 1:

Geloofd zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, Die naar Zijn grote barmhartigheid ons heeft wedergeboren, tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden.
Tot een onverderfelijke, en onbevlekkelijke, en onverwelkelijke erfenis, die in de hemelen bewaard is voor u.
Die in de kracht Gods bewaard wordt door het geloof tot de zaligheid, die bereid is, om geopenbaard te worden in den laatsten tijd.
In welke gij u verheugt, nu een weinig tijds (zo het nodig is) bedroefd zijnde door menigerlei verzoekingen;
Opdat de beproeving uws geloofs, die veel kostelijker is dan van het goud, hetwelk vergaat en door het vuur beproefd wordt, bevonden worde te zijn tot lof, en eer, en heerlijkheid, in de openbaring van Jezus Christus;
Denwelken gij niet gezien hebt, en nochtans liefhebt, in Denwelken gij nu, hoewel Hem niet ziende, maar gelovende, u verheugt met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde;
Verkrijgende het einde uws geloofs, namelijk de zaligheid der zielen.

De zaligheid der zielen

We zijn als gelovigen met elkaar op weg naar het doel (“einde”) van ons geloof in de Here Jezus Christus en Zijn beloften. Dat is de “zaligheid van onze zielen”, van ons praktische leven, als Nieuwe Schepping in Christus.

Laten we daar op vertrouwen, terwijl we blijven nadenken en verantwoordelijkheid nemen. Iedere gelovige voor zich en zonder dat wij een ander daarin veroordelen of iets opleggen.


Voor de leeuwen gegooid

Dit plaatje vond ik op de website “anarchocristian”. De artikelen over dit onderwerp heb ik niet gelezen, maar deze uitspraak is natuurlijk wel waar: “Oh, en trouwens, de staat heeft de Christenen voor de leeuwen gegooid”.

De overheid als dienares van God

De overheid als dienares van God

De overheid als dienares van God

26 reacties op "De overheid als dienares van God"

  1. Helemaal met je eens Wim.
    Dat “u ten goede” is duidelijk niet meer waar in deze tijd en ik vraag me af wanneer wèl? Geen DNA verandering in mijn lijf en geen patent door anderen op mijn nieuwe DNA na de prik. Dat is inderdaad al wettelijk geregeld. (hun zieke wetten)
    Schandaling dat mensen hun kinderen voor de leeuwen gooien en niet even nadenken wat er eigenlijk in die spuit zit.

    Ook nog interessant. Klausje die alle wereldleiders netjes heeft opgeleid om de menheid te vernielen, ze strategish “democratisch” heeft laten winnen en bezog is inderdaad onze DNA te veranderen. Dat is Satanisch en ik begrijp niet dat niet op z’n minst alle Christeren dat door hebben.
    https://www.youtube.com/watch?v=O1V_6w71vWI

  2. Niet helemaal mee eens Wim.

    Misschien heb ik het mis,maar ik krijg hier het gevoel dat vacineren een foute beslissing zou zijn.

    Volgens mij maakt het niet uit, OF je je laat vacineren, maar meer het WAAROM.

    Je schrijft dat vacinatie je gezondheid zou kunnen schaden, dat is ook mijn angst.
    Maar dat kan de ziekte ook, ik heb het van dichtbij gezien.

    God kan zwakke mensen ook gebruiken, dus welke keuze er gemaakt word.
    God zal het ten goede keren, als de keuze uit een goed hart komt, heb ik geleerd.

    Begrijp me niet verkeerd, ook ik ben [nog niet] gevacineerd.
    En daardoor belemmerd in wat ik zou willen doen.
    En dat is niet alleen goedkoop vermaak.
    Alhoewel dat ook soms ook nodig is om gezond te blijven.

    we moeten een verantwoorde keuze maken, zonder maar een idee te hebben wat de gevolgen kunnen zijn,dat maakt erg onzeker, je kan het nooit goed doen.
    Die bangmakerij op internet vind ik net zo erg, als wat de overheid doet.

    Daarom luister ik daar zo min mogelijk naar en probeer ik mijn rust te vinden.
    In de wetenschap dat wij gestorven zijn, en op gewekt in een nieuw leven met onze Heer.

    De keuze wel of niet prikken word dan dan vanzelf minder belangrijk.

    1. Het belangrijkste is inderdaad dat wij weten dat wij het Nieuwe Leven met onze Heer en Heiland leven. Het wel of niet laten prikken is een ieders individuele keuze. Het gaat immers over ons eigen lichaam en daar mag een ander geen zeggenschap over hebben; ook niet vanwege het (ongeldige) argument dat er geprikt moet worden om anderen te beschermen.

      Ter verduidelijking: in mijn opinie, voor mij dus, zou in dit geval vaccineren (dat is het in feite niet) een foute beslissing zijn. Anderen (de meeste mensen) denken daar anders over. Uiteraard is dat oké. Dat hoort bij de vrijheid die ons gegeven is en die ik graag behoud en ook aan anderen toewens.

    1. Het doel van communicatie lijkt mij dat je juist je eigen mening geeft, met respect voor de mening van een ander. Dat doe ik hier niet anders. Ik vertel wat ik weet en van het onderwerp vindt. Ik leg niets op aan anderen en laat mensen met een andere mening in hun waarde.

      1. Broeder, ik vind het zeer verontrustend dat je de aardse zaken zoveel aandacht geeft. Het doet me ook denken aan eten van de verkeerde boom. Het lijkt alsof je Bijbelse zaken gebruikt om je eigen mening te willen zeggen. Het is niet passend op zo’n mooie site. Juist omdat ieder vrij is en we elkaars geweten niet zouden belasten, zouden we geen eigen mening over aardse zaken willen profileren naar medegelovigen. Een ieder is in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd.
        Respect zouden we zeker als gelovigen voor elkaar hebben en elkaar aanmoedigen en aansporen. Ik hoop en bid dat het geen verwijdering brengt onder de gelovigen.

        1. Bedankt voor je compliment over de website. Als ik daar zelf wat op schrijf (verreweg het meeste op de website is niet van mij) dan kan ik niet anders dan mijn mening, gedachten en bevindingen uit het Woord en ook die in het dagelijks leven in het vlees noteren. Zo komt nu eenmaal een artikel tot stand. Als ik mij uitspreek over onderwerpen, dan is dat niet bedoeld om “elkaars geweten te belasten”. Het is bepaald geen dictaat. Wie het anders ziet, zou zich dan vooral van mijn schrijfwerk niks aan trekken. Geen probleem, want we zijn allen vrij. Dat komt onder andere tot uitdrukking in de vrijheid van denken en dat uitspreken of -schrijven.

          Zoals je zelf zegt: “Een ieder is in zijn eigen gemoed ten volle verzekerd.” Dat zegt niet veel als je wat in dat gemoed zit niet deelt met anderen. Dan weten anderen niet wat er in jouw gemoed leeft. Pas als je uiteenlopend gemoed met elkaar gedeeld hebt, krijgt zo’n uitspraak over zeker zijn in/over je eigen gemoed inhoud. Dus – geheel in mijn opinie – zouden we wat ons bezig houdt wel met elkaar delen. Dat hoeft echt niet alles te zijn, dat doe ik zeker ook niet. Het beste is om het Woord des Heeren te delen, ook hier staat dat op nr. 1. Daarnaast leef ik ook nog in het vlees, in de oude mens. Tot aan de verlossing van dit lichaam heb ik daar mee te maken en dus ook met de omstandigheden, die zowel vreugdevol als bedroevend kunnen zijn. En daarom komen ook andere zaken aan de orde.

          Het was de eerste keer dat ik het onderwerp helaas zo nadrukkelijk aanwezig is in ons dagelijks op de website van Vlichthus aan de orde gebracht heb. Anderhalf jaar niks over geschreven, maar nu heb ik er dan toch maar eens werk van gemaakt. Voor mijn gevoel kon ik er nu niet meer om heen. Ook voor de door mij gerespecteerde lezers die aanmoediging en aansporing kunnen gebruiken. Wellicht dat zij wat hebben aan deze overdenkingen. En wie er geen bemoediging in vindt of er niet mee eens is, vindt dat het niet strookt met de Bijbel, of vindt dat het zo aardse zaken veel aandacht geeft, laat het artikel gewoon volkomen links liggen.

          Tot slot nog wat over jouw hoop en bede i.v.m. verwijdering onder gelovigen. Waar het om de Nieuwe Mens in Christus gaat is die hoop en bede niet nodig. Onze Heer en Heiland heeft ons alreeds één gemaakt in Hem. Wij zijn gemaakt tot Één Lichaam, met slechts Één Hoofd. De Here Jezus Christus voedt en reinigt ons, dagelijks. Wij zijn verzekerd (volgens Paulus in Romeinen 8) dat niets, helemaal niets ons kan scheiden van de gemeenschap, de verbondenheid (genoemd: liefde) Gods, die er is ín Christus Jezus, onzen Heere. Dus dit aardse gedoe (want dat is het) kan ons ook niet van elkaar als “broeders in Christus” scheiden. Als deelhebbers aan de Nieuwe Schepping kán het simpelweg geen verwijdering brengen onder de gelovigen. Daar heeft de Heer persoonlijk voor gezorgd en dat is een hele grote geruststelling.

          Dat geldt niet voor ons leven in het vlees en daar hebben wij – zolang wij dit duale bestaan nog leiden – mee te maken. Hopelijk (en naar verwachting) niet zo lang meer, want uiteraard is het niet gewenst en fraai dat er onder gelovigen verwijdering ontstaat door aardse kwesties. Ik zit daar ook niet op te wachten en probeer het altijd te voorkomen. Maar soms gaan de dingen zoals ze gaan, in het vlees. Dat is inherent aan de oude mens. Voorbeelden te over. De in mijn artikel beschreven kwestie, die ongeveer iedereen wel raakt, hoort daar ook bij.

          Mijn advies is om de Bijbelstudies op de Vlichthus-website te blijven waarderen en benutten, waarvoor alvast mijn dank.

  3. Wat betreft de Regering:
    Jezus zei zelf, “Geef God wat van God is en de Koning wat van de Koning is”.
    Daar zijn geen theorieën over nodig.

    Het wordt een andere zaak als de regering beweert namens God te spreken.

    1. Zou je kunnen verduidelijken, in het kader van dit artikel, wat de uitspraak “Geef God wat van God is en de Koning wat van de Koning is” concreet betekent? Wat moet ik volgens jou doen als het om “geven aan de Koning” gaat? Zijn daar grenzen aan en zo ja welke en wie bepaalt die grenzen dan?

      Veel regeringen en koningen beroepen zich nog steeds op God, hoewel het er steeds minder worden. Ze stellen zich daarmee dan toch op een soort positie van “spreken namens God”, hoewel ik constateer dat ze er na de inauguratie er niet meer op terugkomen. Betekent dit dat in alles wat regeringen en koningen doen, wij moeten accepteren dat het van God afkomstig is? Zodat wij maar klakkeloos uitvoeren wat er opgelegd wordt?

      Kun je dat wat je schrijft over “Het wordt een andere zaak…” verduidelijken?

  4. Eerder gelezen,

    Strijden is evenmin weggelegd voor schapen, zij moeten vertrouwen op de bescherming die
    de herder de kudde kan geven,als gelovigen vertrouwen wij volledig op de goede herder.
    die strijd voor ons.

  5. Wat zegt de bijbel over deze kwestie,maakt het voor God wat uit of wij ingeent zijn of niet.

    De wapenrusting Gods,is volgens mij zijn woord.

  6. Lieve Gerda,

    Dat is wel erg fatalistisch. Wij houden ons natuurlijks staande als wedergeboren Christenen. En we vechten inderdaad niet tegen deze boze wereld.

    Maar we hebben wel een verantwoording naar ons gezin en onze kinderen. We gooien ze niet vrijwillig voor de leeuwen en we proberen ze zo goed en zo lang mogleijk tegen deze opkorte termijn dodelijke behandeling te beschermen. Dat mag je anders zien. En je mag ook anders handelen. Iedereen draagt de gevolgen van zijn keuzes. Ik oordeel ook niet, want ook dat past een medeslaaf niet, maar wil wel waarschuwen dat we hier in een situatie terecht zijn gekomen waqarin ons DNA veranderd word en we totaal willoos gemaakt zullen worden. Dat is het doel, en daar pas ik voor. Mocht je dat (nog) niet zien, dan zou het goed zijn om tenminste wat nader onderzoek te doen. Maar ook dat staat je vrij. Ik zie al mijn broeders en zusters in Christus en heb ze daarom lief, maar deze liefde houd ook in dat ik voor gevaar wil waarschuwen.

    En Anne, ik geef mij leven niet aan de koning want dat is niet waar hij recht op heeft.
    Als we God willen geven wat van God is, moeten we daartoe wel nog in staat zijn en dat niet vrijwillig boycotteren, want dat hebben we (tenminste hier en nu) niets meer te geven. Ook de eerste discipelen liepen niet met open ogen in hun verderf. En als ze het toch deden, wisten ze heel goed wat hen te wachten stond. Dus denk liever twee keer na voordat je een corrupte en bewezen leugenachtige groep mensen bij zoiets belangrijks vertrouwd en hun “goede” raad opvolgt. Een regering die zijn eigen (grond)wetten met voeten treedt, heeft zijn legitimatie verloren.

    We zijn wel schapen, maar lopen als het goed is achter onze Herder Jesus Christus aan. niet achter de dienaren van Satan. Echt, deze wereld is in de macht van Satan en daar handelen ze ook naar. Heb daarover geen illusies. We kunnen nu eenmaal geen twee heren dienen.
    Als iemand denkt door alles te doen wat de regeringen zeggen God te dienen, is dat wat mij betreft in dit geval fataal. Maar ik wil verder geen discussie. Alle bewijzen en data zijn beschikbaar. Onomstotelijk!
    Bescherm in elk geval je kinderen. Die wil je niet zien lijden als het niet nodig is. En zelf wi je toch ook niet een van de honderdduizenden mensen zijn die niet eens meer voor zichzelf kunnen zorgen na de prik., laat staan voor je kinderen.

  7. Bedankt Anja,voor je reactie,

    Je raad me aan om meer onderzoek te doen , geloof me dat heb ik gedaan ,ik raak alleen maar meer verward.

    Waarom geloof je nou wel alles wat op het internet staat, dat zijn toch ook geen christenen?

    Ik ben wel dankbaar dat er eens een mening gegeven word, ook naar wim toe.
    Dat er op een normale manier van gedachten gewisseld kan worden lijkt mij alleen maar goed,

  8. Anja, je hebt helemaal gelijk.

    Deze wereld is in de macht van de satan ,daarom moeten wij die ook[zoveel als maar mogelijk is] de rug toe keren.

    Zo lopen wij achter de Here Jezus aan.

    Geen christen werpt zijn kinderen voor de leeuwen.

  9. correctie van 15 december.

    ik bedoel natuurlijk niet dat het geen christenen zijn die deze dingen geloven.

    dat zou wel zo over kunnen komen.

    sorry dat is niet de bedoeling.

  10. Bedankt Wim, voor het delen van jouw inzichten wat betreft het vaccinatiebeleid van de overheid en de link die je daarin legt naar de Bijbel. Laat ik beginnen te zeggen dat ik het super-stoer vind dat je trouw blijft aan jouw principes. Ikzelf ben bewust gezwicht onder de chantage van de overheid, en heb me laten vaccineren. Gewoon omdat ik graag in een restaurant ga lunchen, of daar een koffietje wil doen met een vriendin. Daar word ik blij van, en dat wil ik me niet laten ontnemen. En ja, ik weet zeker dat ze een vreselijke rotzooi inspuiten, want veel te kort getest. Maar mijn gezondheid is toch al niet al te best, en ik slik dagelijks ook 9 pillen met de nodige rotzooi erin. Dat is mijn mening over vaccineren, hoe simpel kan het zijn;) Als iemand een andere mening heeft, en zich ergert aan jouw stuk, dan moet men gewoon stoppen met lezen, en met een ander artikel of studie verdergaan. Gewoon wegklikken. Wim het is jóuw site , en jij mag beslissen wat je schrijft. Als iemand daar gefrustreerd van raakt, jammer dan. Zoveel mensen zoveel meningen.

    Ikzelf twijfel geen moment dat deze tijd een opmaat is naar wat straks gaat komen. Als de satan lijfelijk hier zal rondlopen. Wat nu nog een strijd tegen boze geestelijke machten in de Hemel is, zal dan op aarde verder gaan tussen de Heere Jezus Christus en Zijn engelen en satan en zijn personeel. De duivel is de diabolos. Dia is doorheen, en bolos oftewel ballo is werpen. Dus de dooreenwerper! De duivel is degene die alle dingen door elkaar gooit. Hij is degene die van het geordende een chaos heeft gemaakt. Hij hanteert de goede dingen, maar zet ze in de verkeerde volgorde. De duivel schept wanorde en verwarring. En dat klopt. De regeringen wereldwijd doen maar wat. Ze nemen tegenstrijdige besluiten en hebben inconsequente stellingen. En ook internet is de spreekbuis van de satan. Zeker met dat deep-fake gebeuren. Gerda, het is niet raar dat je steeds meer verward raakt. Dat is nu juist de bedoeling!! We moeten uitkijken voor een tweedeling onder de kinderen Gods, want daar zit onze grote vriend op te wachten…vindt hij práchtig.

    Maar omdat ik, vanuit het Boek Openbaring, wéét wat er komen gaat, ben ik niet bang. Niet voor corona, niet voor vaccinatie, of boze geestelijke machten. Ik ben überhaupt niet bang. Ik weet namelijk vanuit Zijn Woord, dat de Heere de regie heeft in dit alles. Dus waarom zou ik me druk maken? Hij weet echt wel wat Hij doet hoor. Dus voor mij geldt; geen fear maar faith. Geen angst maar geloof en wéten vanuit Zijn Woord dat niets ons kan scheiden van Zijn Liefde. Hij zal ons niet begeven en zal ons niet verlaten. Bovendien is ons nieuwe Opstandingsleven verankerd in Christus. Ik probeer gewoon een beetje fun te houden, ondanks alle dwaze corona maatregelen.

  11. wim,wat bedoel je met: ik zal het wat concreter maken waar het onderwerp “prikken”( foutief “vaccineren” genoemd) aan de orde komt onder gelovigen, zouden wij elkaar in vrijheid waarin wij gezet zijn laten staan.

    ik zeg toch niet dat je je moet laten prikken, ik geef je groot gelijk,ik wil het ook liever niet.
    ik zeg ook niet dat je iemands vrijheid inperkt,dat kan je niet eens.

    Maar de verwijzing naar het transhumanisme,(waar staat dat in de Bijbel) laat me toch in de waan dat ik voor de satan zou kiezen,daar zeg je dan bij dat het ieders verantwoording is.
    Gelukkig ben ik al gestorven voor de zonde, dus een robot kunnen ze niet meer van mij maken.

    Je hebt enorm veel Bijbelkennis, maar laat je hart ook eens spreken.

    De opmerking geef de keizer wat van de keizer is is misschien niet Bijbels,ik weet het niet, ook niet na jou uitleg, dat moet ik nog vaak lezen,maar ongepast ?
    Ik snap goed wat er bedoeld word.

    Ook de opmerking dat wij ons nergens druk over hoeven maken,vind ik niet ongepast,
    in ieder geval niet zo druk als de wereld zich terecht maakt.
    wij hebben toch vrede met God, wij mogen genieten heb ik begrepen.

    1. Onze oude mens, het vlees waarin wij geboren zijn, is dood voor God. Het is al “genageld aan het kruis van Golgotha”. Als het voor God gestorven is, is het voor ons ook dood. Dood betekent dat er geen communicatie is. Je kunt er eigenlijk niks mee. Vanuit het standpunt als wedergeboren kind van God, vanuit onze positie in de Nieuwe Mens, die wij zijn ín Christus, kijken we zo naar onze oude mens.

      Aan de andere kant leven we in de praktijk nog in de oude mens, in het vlees, tot aan onze lichamelijke verlossing. Daarin hebben we te maken met de aardse zaken. We zouden ons daar niet door laten beheersen, maar we hebben er wel degelijk mee te leven. Dus kan het niet kwaad om te proberen zo goed mogelijk deze tijd van “dualisme” (het nog leven in de oude mens én al leven in de Nieuwe Mens) door te komen. Hoe? Ja, dat is voor een ieder persoonlijk om in te vullen. Inclusief waar je je wel over druk maakt en waarover niet. Inclusief de activiteiten die je doet of juist niet doet. Inclusief wat je van alle ontwikkelingen in de wereld denkt.

      Wat daarbij in ieder geval helpt is de verbondenheid in Christus. Het openen, horen en aanvaarden van Zijn Woord zorgt daarvoor. Het maakt ons sterk in de Nieuwe Mens en beperkt het “gedoe” in de oude mens.

  12. Ik bedoel dus, gelukkig ben ik al dood voor de zonde, dus een robot kunnen ze van mij niet maken.

    Begrijp me niet verkeerd, ik wil hier mee zeggen, als je al dood bent kunnen ze toch niks meer met je.

  13. ‘Bijbelkennis’ en ‘je hart laten spreken’ zijn twee heel verschillende zaken. Bijbelkennis is Waarheid, en je hart laten spreken, is een emotie. Menselijke emotie en Zijn Woord, gaan niet samen, tenzij je doelt op het feit dat ‘het hart de zetel van geloof is’.

    Gedoe in de oude mens beperken, dat zeg je mooi. We zouden de eenheid binnen de Gemeente bewaren. Ik vind dat af en toe rot moeilijk in deze tijd, waar veel gesprekken alleen nog over Corona gaan. En allemaal verschillende inzichten. Het feit dat ikzelf de standpunten heb: ‘dat het loopt zoals het lopen moet’, en ‘relax, en chill allemaal een beetje’, helpt niet mee. Ik moet me regelmatig inhouden, of zelfs op mn tong bijten, om de lieve vrede te bewaren. Het lukt dan ook niet altijd. De Gemeente, Zijn Lichaam, heeft God in Christus samengevoegd, en kan niet kapot. Tóch is het Zijn bedoeling dat die geestelijke Eénheid in de praktijk ook zichtbaar is. We worden er in ieder geval toe opgeroepen in Zijn Woord.

    Hoe we deze tijd moeten doorkomen? Nou, wij zouden, net als anders, onze tijd hier uitkopen. En dit kost je het één en ander van jezelf. Wij betalen er min of meer een prijs voor, wanneer wij ons leven aan de Heere ter beschikking stellen. En hoeveel tijd dit inneemt, merken wij vanzelf wel. Wij zouden de Geest het Werk dat Hij in ieder van ons begonnen is, laten afmaken. We zijn in ieder geval 24 uur per dag Zijn dienstknechten. Maar dat wil niet zeggen dat je niet mag of kan genieten. Er is voor alles een tijd. We zouden proberen ervoor te zorgen dat iedere broeder of zuster een eigen mening mag hebben, en laten we die vooral respecteren. Ondanks onze eigen frustratie, angst, boosheid, machteloosheid, of irritatie. Want deze ‘pandemie’ maakt veel emoties los.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *