Immanuël, de Naam die “God met ons”, of “met ons is God” betekent, kennen we van het vooral rond Kerstmis aangehaalde Jesaja 7 : 14. We vieren dan feest vanwege de komst van “het Licht der wereld”. Daarover zegt deze Bijbelstudie:
Wanneer wij het feest van de menswording van de Here Jezus vieren, zijn we natuurlijk op Bijbelse grond terechtgekomen, maar dat neemt niet weg, dat het niet gaat om die menswording, maar integendeel, het gaat erom dat de mens, mét deze Mens Christus Jezus, (1 Timotheüs 2 : 5), verheerlijkt zou worden en de goddelijke natuur deelachtig zou zijn. Dát is de reden waarom wij feestvieren.
Jesaja 7 : 13, 14
13 Toen zeide hij: Hoort gijlieden nu, gij, huis van David! is het ulieden te weinig, dat gij de mensen moede maakt, dat gij ook mijn God moede maakt?
14 Daarom zal de Heere Zelf ulieden een teken geven; ziet, een maagd zal zwanger worden, en zij zal een Zoon baren, en Zijn naam IMMANUËL heten.
Jesaja 7 en 8 zijn heel duidelijk Messiaanse profetie. Ten tijde van de goddeloze koning Achaz, is níet gebeurd wat er beschreven wordt. Toen werd er geen maagd zwanger en werd er geen zoon geboren met de naam Immanuël. Jesaja, “de evangelist onder de profeten”, beschrijft dat de toenmalige historische gebeurtenissen wel de directe aanleiding en achtergrond zijn van deze profetieën.
De opstanding van de Here Jezus Christus
Daarbij zijn ze echter primair van toepassing op de komst – de verschijning – van de Verlosser, de Zaligmaker Israëls, die uitgebreid in dit Bijbelboek aangekondigd wordt. Er werd voor die tijd een soort voorlopige verlossing aangekondigd voor het twee-stammenrijk van Israël. De profetieën spreken echter in hoogste instantie over de opstanding van de Here Jezus Christus uit de dood en daarmee over een eeuwige verlossing. Van het volk Israël uiteraard, maar eveneens van de gehele oude schepping, die vervangen zal worden door een Nieuwe Schepping in Christus.
Achaz, die liever antwoorden zocht via de afgoderij, wenste geen teken van de HEERE (Jehovah), de God van Israël te ontvangen. Maar de Heer gaf toch een teken. Niet zozeer aan Achaz, maar aan “het huis van David”. Dat wordt ook nadrukkelijk zo gezegd. Dat teken is de maagd, die zwanger wordt en een Zoon (= Erfgenaam) zal baren. Hier wordt hij genoemd Immanuël, wat “God met ons” of “met ons is God” betekent, hoewel het geboren kind de Naam Jezus kreeg. (Mattheüs 1 : 21)
De troonsrechten van het huis van David
De geboorte van deze Immanuël – het “Licht der volkeren” in Jesaja 9 : 1 – was de reden waarom het huis van David inderdaad niet werd uitgeroeid, en waarom de troonsrechten van het huis van David altijd in stand bleven, ook in de dagen van de ballingschap. Immanuël zou daaruit moeten voortkomen en Hij zou de enige rechtmatige kroonpretendent zijn. Dit alles geheel conform Gods Plan.
Schear-Jaschub en Maher-Shalal Chazbaz als wonderlijke tekenen
Er volgen in Jesaja 8 : 18, aan het “huis van David”, nog meer “tekenen en tot wonderen in Israël”. Dat gaat via de twee kinderen van Jesaja. De ene heet Schear-Jaschub, wat “het overblijfsel zal behouden worden” betekent. De andere heet Maher-Shalal Chazbaz, wat “haastig buit, spoedig roof”betekent. Het ene kind spreekt er over dat het overblijfsel – een minderheid – behouden zal worden. Het tweede kind vertelt dat de meerderheid verloren zal gaan. Deze kinderen zijn dus “wonderen met een betekenis” en die betekenis wordt in Hebreeën 2 gegeven, waar deze woorden van Jesaja in de mond van de Heer gelegd worden.
Deze studie is beschikbaar als gratis PDF – Wire-O ingebonden op papier kan via de printshop (bijv. onlyprint.nl)
Immanuël
Immanuël