Kapitale misser in Nederlandse grondwet
Blog Wim de Goeij
2

Kapitale misser in grondwet

Het is herfst. De herfst vóór de Tweede Kamer verkiezingen in maart 2017. Niet alleen de blaadjes vallen weelderig over ons heen, maar ook de plannen in de verkiezingsprogramma’s van politieke partijen. We worden bedolven onder allerlei voornemens en ideeën, die doorgaans weer opgeveegd zullen gaan worden om toegevoegd te worden aan de composthoop. Ze verdwijnen veelal weer.

Stoppen gebedsoproepen

Ik ben daarom benieuwd wat er gaat gebeuren met de proefballon van de politieke partij SGP (Staatkundig Gereformeerde Partij) inzake de gebedsoproepen vanuit moskeeën. Die zouden moeten stoppen; en terecht denk ik dan meteen. De wettischen, die deze wereld – en met name Nederland – willen beschermen en beter maken via de politiek van de oude mens, zijn kennelijk wakker geworden en spreken zich zomaar in het openbaar uit over misschien wel het hachelijkste thema in Nederland: de islam. Dat kan ik waarderen. Beetje laat…, eigenlijk veel te laat, maar toch, men doet een poging om de Christelijke cultuur in dit Westerse land te bewaren. De mannen in pak zien inmiddels ook dat het in ons land wel heel hard gaat met de teloorgang van op God gerichte Christelijke culturele kenmerken.

Dat hoort niet bij ons cultuur-stroom

De SGP-beleidsmakers houden van dé wet in het algemeen en de Nederlandse wet in het bijzonder. Zij willen de Allah akbars vanuit het toenemende aantal moskeeën een halt toeroepen via een wetswijziging. Voorganger Kees van der Staaij zegt, alweer terecht: “Allah akbar is iets heel anders, dat is een geloofsbelijdenis, dat Allah de grootste is. In het Arabisch. Dat hoort niet bij ons cultuurpatroon“. Mooi gezegd! Hij bedoelt natuurlijk dat bij ons Westerse leven, van oorsprong gebaseerd op geloof in de God van de Bijbel, die we nu kennen als de Here Jezus Christus, deze doordringende geluiden niet passen. Dat weet ik overigens al een hele tijd. Na het horen van de keihard schallende oproep – de Azan – bij het aanbreken van de dag in de Jordaanse oude stad Petra, was mij dat al jaren duidelijk.

Er wordt bij de gebedsomroep in de islam een andere god aangeroepen dan de God van de Bijbel. In landen waar de islam ontstaan is en waar ze deel uitmaakt van het “cultuurpatroon” aldaar, is dat geen enkel probleem. In ieder geval niet voor mij. Men moet dáár maar doen waar men zin in heeft en waarvan men denkt dat het goed is. Van mij geen oproep om dáar te stoppen met de Azan en wat daar allemaal bij hoort. Voor hier in ons land ligt dat wat mij betreft natuurlijk anders. Persoonlijk kies ik voor de God van de Bijbel, de Schepper Zelf, en daar past inderdaad de openbare islamitische gebedsoproep niet bij.

SGP wil het probleem aanpakken

Nu heb ik in dit land helemaal niks te zeggen en als activist deug ik niet; ik ben nogal passief. Daarom laat ik het gedoe maar het liefste aan mij voorbijgaan en hoop ik dat de gebedsoproep niet binnen gehoorsafstand van mijn woning gaat komen. Tot nu toe lukt dat. De SGP meent wel wat in de melk te brokkelen te hebben en probeert het probleem dus aan te pakken. In de media zal dat ongetwijfeld de nodige kritiek opleveren, maar ik denk dat achter veel Nederlandse voordeuren er instemmend geknikt wordt over deze actie van deze lezers van – wat ik hoop – de good-old Statenvertaling.

In het artikel van 14 oktober in de Volkskrant is het minister Plasterk die er fijntjes op wijst dat het SGP-voorstel in aanvaring kan komen met onze grondwet, en wel artikel 6: “Ieder heeft het recht zijn godsdienst of levensovertuiging, individueel of in gemeenschap met anderen, vrij te belijden, behoudens ieders verantwoordelijkheid voor de wet.” Het artikel geeft vervolgens de mening van Van der Staaij weer “dat een grondwetswijziging niet nodig is om zijn plan te verwezenlijken en kan worden volstaan met het aanpassen van de wet.”

Behouden Christelijke cultuur een verloren strijd

Ziehier het werkelijke probleem. Er zit een kapitale misser in onze grondwet! Daardoor kon en kan de onderliggende oorzaak van de islamitische gebedsoproep niet aangepakt worden. Nu zal het hooguit bij symptoombestrijding gaan blijven, terwijl het eigenlijke probleem zal blijven groeien. De invloed van de islam in ons van oorsprong Christelijke land zal ongetwijfeld verder toenemen. We gaan er steeds meer van merken. We zullen blijven voortmodderen in de wetenschap dat het behouden van de Christelijke cultuur in Nederland een verloren strijd is. Overigens niet alleen door toedoen van de islam, maar zeer zeker ook doordat steeds minder mensen de Here Jezus Christus kennen of willen leren kennen. Onze God en Heiland is niet bijster in trek.

Bij de grondwetbepaling “Ieder heeft het recht zijn godsdienst of levensovertuiging, individueel of in gemeenschap met anderen, vrij te belijden, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wetis men ruim 200 jaar terug kennelijk vergeten de islam uit te zonderen van deze vrijheid. Er is verzuimd te stellen dat Nederland alléén de God van de Bijbel erkent en dat deze erkenning overgenomen dient te worden door mensen die zich hier willen vestigen (naar voorbeeld van het oude Israël). Mensen die deel uit gaan maken van onze cultuur en bescherming van onze overheid willen, dienen zich aan te sluiten bij dit wezenlijke onderdeel van de cultuur. Het is aansluiten bij onze cultuur of anders zich niet vestigen hier.

Artikel 6 Nederlandse Grondwet

Een eenvoudige en heldere keuzemogelijkheid, die in 1814 als onderdeel van artikel 6 in de Nederlandse Grondwet geplaatst had moeten worden. Maar toen speelde het hele onderwerp niet onder de Rooms-katholieke en protestantse inwoners van de Nederlanden. Wellicht is er gewoon niet gedacht aan het gevaar van een mogelijke islamisering van ons land. Het gevaar van de Muzelman was er in die dagen kennelijk niet, hoewel de gewelddadige geschiedenis over de volgelingen van Mohammed toch nog veel verser in het geheugen moet hebben gelegen dan nu het geval is. Kortom men had in die dagen, toen de Christelijke cultuur veel meer ingeburgerd was dan in deze tijd, stappen moeten zetten om die cultuur blijvend te beschermen. In zoiets belangrijks als een grondwet had genoteerd moeten staan dat er geen ruimte is voor de islam in ons land.

Kernwaarde “geloof in de God van de Bijbel

Het niet goed vastleggen in een zo belangrijke wet als de grondwet van een zo belangrijke kernwaarde als de godsdienstige indentiteit van Nederland, is in mijn ogen dus een kapitale misser. Eentje die pas veel en veel later gevolgen met zich mee bracht. Dat is sluimerend gegaan, maar door allerlei bewuste en minder bewuste oorzaken wordt de islam in Nederland sterker. De invloed neemt toe. De cultuur (de wijze waarop mensen met elkaar leven) verandert. Dat op zich is normaal en hoeft niet tot problemen te leiden. Het kan zelfs nuttig of gunstig voor ons zijn, maar het levert wel problemen op als de cultuur op het gebied van de kernwaarde “geloof in de God van de Bijbel” aangepast wordt. Dat zou nooit mogen gebeuren. Maar helaas, dat is al een gepasseerd station. Verandering daarin zie ik niet komen in de nabije toekomst.

Zouden de gereformeerden van de SGP er over nagedacht hebben om in hun verkiezingsprogramma verder te gaan dan symptoombestrijding via een wetswijziging? Zouden zij bedacht hebben dat de kapitale misser in onze grondwet inzake de islam z.s.m. rechtgezet moet worden? Ik weet het niet. Denk eigenlijk van niet en als het toch wel aan de orde is geweest, dan kan ik ook begrijpen dat men het hele idee weer snel heeft laten varen. Met zulke ideeën roep je in ons land, en ook wereldwijd, een tsunami over je af die z’n weerga niet kent. De overgrote meerderheid zal faliekant en waarschijnlijke agressief tegen deze gedachte zijn. Dit is een no-go-zone geworden. Helaas, helaas, is dat de conclusie. Nederland verliest zijn Christelijke cultuur en dus ook de Christelijke identiteit.

Hoe nu verder?

Hoe nu verder? Nogmaals, verwacht van mij geen actie. Ik huldig het principe dat Paulus o.a. in Kolossenzen 3 vertelt:

Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zo zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, zittende aan de rechter [hand] Gods.
Bedenkt de dingen, die boven zijn, niet die op de aarde zijn.
Want gij zijt gestorven, en uw leven is met Christus verborgen in God.
Wanneer [nu] Christus zal geopenbaard zijn, Die ons leven is, dan zult ook gij met Hem geopenbaard worden in heerlijkheid.

Dat richten op de Here Jezus Christus is de enige weg tot behoud en tot zaligheid; tot leven als Nieuwe Schepping. Dat gun ik een ieder, ook de SGP-leden. En uiteraard ook de moslim, want ook voor hem of haar geldt Gods Woord, de Bijbel. Bijvoorbeeld in

Handelingen 2 : 36:

En de zaligheid is in geen Anderen; want er is ook onder den hemel geen andere Naam, Die onder de mensen gegeven is, door Welken wij moeten zalig worden.


Kapitale misser in grondwet

Kapitale misser in grondwet

2 reacties op "Kapitale misser in grondwet"

  1. De SGP’ers zijn calvinisten. Het ligt in de lijn der verwachting dat calvinisten op de wijze van Calvijn handelen: dwingend. Desnoods via de staat geloofsregels opleggen aan niet-Christenen. Daarmee vergeten ze voor het gemak maar even dat de klokken die bij mij in het dorp elke zondagochtend beieren en een ieder oproepen om toch vooral naar de kerk te komen, net zo dwingend en rust verstorend werken als de gebedsoproep van de Islam. Staat en kerk passen niet bij elkaar, net zo min als dwang en geloof bij elkaar passen. De motivator dat ten grondslag ligt aan het dwingen is niks meer dan angst. Angst om de controle te verliezen en zoals bij veel mensen die angstig in het leven staan, proberen ze die angst te bannen door het aanwenden van geweld, waarvan dwang een uiting is…

    1. Waarschijnlijk ziet Sjors niet hoeveel goeds het Calvinisme in Nederland heeft gebracht.
      In tegenstelling tot andere ‘ismussen’ als communisme, boeddhisme, hindoeïsme enz waarin geen andere richtingen worden geduld. is er in ons land zoveel vrijheid geweest.
      Dankzij het Calvinisme is er in Nederland nauwelijks vervolging geweest, in ieder geval geen gevangenisstraffen of lichamelijk lijden.
      Hooguit hebben wij voor een korte tijd ‘schuilkerken’ gehad van gemeenschappen, die achter de voordeur toegestaan werden hun geloof te belijden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *