keuze maken
Blog Wim de Goeij
0

Een keuze maken uit vrije wil

Een keuze maken uit vrije wil. Al vroeg in de geschiedenis legt God, in Deuteronomium 30 : 19 deze keuze voor, in dit geval aan het volk Israël. Een keuze met consequenties, zoals altijd het geval is als er keuzes gemaakt moeten worden:

Want dit woord is zeer nabij u, in uw mond, en in uw hart, om dat te doen.
Ziet, ik heb u heden voorgesteld het leven, en het goede, en den dood, en het kwade.
Want ik gebiede u
(= ik geef u) heden, den HEERE, uw God, lief te hebben, in Zijn wegen te wandelen, en te houden Zijn geboden, en Zijn inzettingen, en Zijn rechten, opdat gij levet en vermenigvuldiget, en de HEERE, uw God, u zegene in het land, waar gij naar toe gaat, om dat te erven.
Maar indien uw hart zich zal afwenden, en gij niet horen zult, en gij gedreven zult worden, dat gij u voor andere goden buigt, en dezelve dient;
Zo verkondig ik ulieden heden, dat gij voorzeker zult omkomen; gij zult de dagen niet verlengen op het land, naar hetwelk gij over de Jordaan zijt heengaande, om daarin te komen, dat gij het erfelijk bezit.
Ik neem heden tegen ulieden tot getuigen den hemel en de aarde;
het leven en den dood heb ik u voorgesteld, den zegen en den vloek! Kiest dan het leven, opdat gij levet, gij en uw zaad;

De mens heeft een vrije wil om te kiezen of hij God op Zijn Woord wil geloven, op Hem wil vertrouwen, of niet. In het aangehaalde Schriftgedeelte gaat het om de uiteindelijke keuze tussen leven en dood. Logisch dat de Schepper graag wil dat de mens (Zijn schepsel) kiest voor het leven, maar Hij dwingt het niet af. De mens, een volk in dit geval, moet zelf die keuze maken, in vrijheid.

Adam en Eva konden kiezen

Dat is al vanaf het eerste begin zo. Te beginnen bij Adam en Eva. Zij konden kiezen om wel of niet te eten van de “de boom der kennis des goeds en des kwaads” (beeld van de wet). Zij konden ook kiezen om van alle bomen te eten; in het bijzonder van de “den boom des levens in het midden van den hof” (beeld van de Genade). Daar ging het ook over leven en dood. Dat een keuze consequenties heeft, is duidelijk. Ten positieve of ten negatieve. Dat was hier ook al zo en dat is altijd zo. Maar dat neemt niet weg dat een mens altijd een vrije keuze heeft.

Abraham, wiens naam betekent “vader van alle gelovigen”, moest ook een keuze maken. Hem werd gevraagd God op Z’n Woord te geloven in wat Hij aan Abraham beloofde, en dat is veel. Hij moest kiezen of hij wel of niet op God zou vertrouwen. Paulus zegt in Romeinen 4:

Want wat zegt de Schrift? En Abraham geloofde God, en het is hem gerekend tot rechtvaardigheid.

Zijn keuze om te geloven in de Woorden Gods werd hem gerekend tot rechtvaardigheid. Abraham koos er voor om gehoor te geven aan wat God van hem vroeg, namelijk om weg te gaan uit zijn geboorteland. Hem werd gevraagd in tenten te wonen totdat God die grootse beloften aan hem zou vervullen. Abraham had een keuze. Hij had er ook voor kunnen kiezen om het niet te geloven en om niets te doen.

Uit vrije wil een keuze maken voor de Ware God

De Bijbel staat vol van mensen die uit vrije wil een keuze maakten voor de Ware God. Ons tot voorbeelden gesteld. Zie o.a. Hebreeën 11. En ook degenen die een andere keuze maken worden ruimschoots genoemd. Onder het Oude Verbond al legde Jozua aan het volk Israël deze keuze voor (Jozua 24):

Doch zo het kwaad is in uw ogen den HEERE te dienen, kiest u heden, wien gij dienen zult; hetzij de goden, welke uw vaders, die aan de andere zijde der rivier waren, gediend hebben, of de goden der Amorieten, in welker land gij woont; maar aangaande mij, en mijn huis, wij zullen den HEERE dienen!

Het volk Israël had een keuze, zelfs toen het als volk getrouwd was met de Man, Jehovah (HEERE). Zij koos er overwegend voor om Hem toch maar niet te dienen. Haar keuze was om geen gemeenschap te hebben met de Man. En toch…, toch bleef die Man trouw aan Zijn Woord, ondanks de keuze van het volk. Hetzelfde volk had overigens na de uittocht uit Egypte volmondig gekozen voor Jehovah. Men wilde maar wat graag Zijn “Vrouw” worden. Het was een vrije keuze.

De voortdurende ontrouw van het volk Israël, later “Juda”, was zeker niet wat Jehovah wilde, Hij waarschuwde ook meer dan eens. Maar er was iets te kiezen. Uiteraard had die keuze wel een gevolg. Eerder hadden de 10 stammen gebruik gemaakt van hun vrije keuze. Zij wilden de Man niet langer dienen en kregen vervolgens een scheidbrief mee. Consequentie: ze moesten het land uit, de woning van de Man uit. Ze waren immers niet langer getrouwd. Ze werden door grootmacht Assyrië “opgehaald”.

God heeft ons iets aangeboden en aanbevolen

Er is dus altijd een keuze. De keuze om te geloven in wat Hij gesproken heeft en in wat hij geboden heeft. Nu is het alleen zo jammer dat het woord “geboden” zo verkeerd begrepen wordt, omdat de mens alleen maar in “moeten” denkt. Maar “geboden” staat voor “aangeboden”, net als “bevelen” in de Bijbel staat voor “aanbevelen”. Dan heeft de “ontvanger” altijd de keuze: maak ik er wel of niet gebruik van. God biedt het nodige aan, veel zelfs. De apostel Paulus bijvoorbeeld verstrekt diverse aanbevelingen. De oude mens en later de gelovige, de Nieuwe Mens, kunnen ervoor kiezen om daar gebruik van te maken. Het moet niet. Beter is het van wel.

Net als dat wij onze kinderen een keuze voor houden, doet God dat ook met Zijn kinderen. Onze kinderen hebben een vrije keuze, maar uiteraard willen wij, in de rol van “gever” van wat we “aangeboden” of “aanbevolen” hebben, heel graag dat ze de goede keuze maken. Dat ze kiezen voor wat wij graag willen. Daar willen we best bij helpen door op de consequenties van keuzes te wijzen. Bij God is het niet anders. Maar zowel van onze kant als van Gods kant, kan er geen sprake van dwang zijn. Dat werkt namelijk niet.

Nieuwe Schepping

Hoe zit het in deze tijd? De tijd vanaf de opstanding van de Here Jezus en Zijn aanstelling tot Christus, waarbij Hij de Naam Jehovah erfde. Het principe van geloof in God en wat Hij gesproken heeft, is uiteraard nog steeds van kracht. Evenals dat de mens een vrije keuze heeft. De mens is door het geloof ván Jezus (o.a. Galaten 3 : 22) en door Zijn kruisdood verlost van de schuld die voortvloeit uit de zondige natuur. Verlost van de dood, want dat was altijd al de prijs voor die schuld. Maar Goddank is “Één voor allen” gestorven. (2 Korinthe 5 : 15)

Daarmee staat de oude mens echter nog steeds op 0. Iedereen is “dood” voor God. Er is geen communicatie tussen God en de oude schepping. De schuld is weliswaar weggedaan, maar men maakt nog steeds deel uit van die oude schepping, waarvan het kenmerk is dat “het aan verderf onderhevig is”. Die oude schepping vergaat. Uiteindelijk helemaal, zo leert de Bijbel op meerdere plaatsen. Daarom heeft God voorzien in een Nieuwe Schepping. Een blijvende, niet behept met de zonde, de vergankelijkheid, het verderf.

Een keuze voor Zijn Genade

En weer krijgt de mens een vrije keuze. Wil je tot Mijn Nieuwe Schepping (die niet uit “vlees en bloed” is, maar uit “Geest”) behoren, ja of nee? Dat is de vraag die God aan ieder persoonlijk stelt. “Wil je dat? Prima dat kan. Het is heel eenvoudig; je hoeft er niet voor te werken. Je kunt er niet eens voor werken! Ik geef het jou uit Mijn Genade. Gratis, maar niet voor niets, hoop Ik. Want jouw Nieuwe Leven zou wel degelijk een doel hebben wat Mij betreft. Maar dat moet jezelf weten; het is jouw keuze. Maar eerst maar eens vertrouwen op wat Ik gesproken heb. Geloven, gehoor geven aan de Here Jezus Christus, want ín Hem vervul ik Mijn Plan. Een Plan dat begon bij de “nederwerping der wereld” en dat doorgaat tot voorbij de “Jongste Dag”. Dan zal Ik weer “alles in allen” zijn. (1 Korinthe 15) Dan zal Ik de wereld met Mijzelf verzoend hebben. (2 Korinthe 5) Dan is Mijn Plan volledig tot stand gebracht. Weet je wat het uiteindelijke resultaat is? Dat staat in de laatste verzen van Mijn Boek, de Bijbel:

En ik zag een nieuwen hemel en een nieuwe aarde; want de eerste hemel, en de eerste aarde was voorbijgegaan,

Lees de rest zelf maar in Openbaring 21. Dit is wat Ik, als Schepper van alle dingen, aan te bieden heb (geboden) aan degenen die op mij vertrouwen (in Mij geloven). De keuze is aan jou. Kies ervoor om deel te hebben aan Mijn Nieuwe Schepping, dan word je daarin opgenomen, voor altijd. Dat kun je niet meer kwijtraken, wat er ook gebeurt. Wil je dit niet? Dat is niet verstandig, maar het kan. Hou er dan wel rekening mee dat deze oude schepping gaat verdwijnen. In ieder geval op de “Jongste Dag”, als ik zal oordelen de rechtvaardigen (wie gelooft) als de “onrechtvaardigen” (wie niet geloofd heeft). Jouw “vlees”, jouw lichaam zal al eerder verdwijnen, want alle vlees sterft. “De ziel (dat is niet de geest van een mens) die zondigt (het doel mist) zal sterven.” (Ezechiël 18 : 4)”

Tot zover mijn “vertaalde versie” van de Woorden Gods. Zoek het a.u.b. zelf na of dit klopt ja of nee. En ja, daarin heeft u ook een vrije keuze.

De keuze om dat Nieuwe Leven te léven of niet

Maar we zijn er nog niet wat keuzes betreft. Voor wie de keuze heeft gemaakt om te geloven “al wat God gesproken heeft” en zodoende is toegevoegd aan Zijn Gemeente, Zijn Lichaam, waarvan Christus het Hoofd is, is er nog meer te kiezen. Namelijk of je als wedergeboren kind van God, baby wil blijven of dat je wilt opgroeien tot volwassenheid. Ook daarin laat God de gelovige een vrije keuze. Je kunt zeggen: ik ben wedergeboren, ben al in de hemel, heb de eeuwigheid, en dat vind ik wel genoeg. Het kan, maar is het Gods bedoeling van jouw geboorte tot Zijn kind?

Natuurlijk niet, want een kind zou opgroeien, zou het leven léven. Uiteindelijk wordt hij volwassen, draagt verantwoordelijkheden, “doet handeling” en ontvangt daarvoor beloning, tot zelfs een erfenis aan toe. Dat heeft de Here Jezus Christus namelijk beloofd aan degenen die ín Hem zijn. Wil je die weg gaan? Is opgroeien tot volwassen man in Christus het doel? Wil je loon en erfenis ontvangen op de “Dag van Christus”, als wij tezamen voor Hem staan? Zou je dan graag een “kleed” ontvangen of “overkleed” worden? (2 Korinthe 5) Fijn, dat is wat de Ware God wil, maar je moet er wel zelf voor kiezen. Je wordt er niet toe gedwongen om op te groeien tot volwassen zoon (= erfgenaam).

Zowel het willen als het werken

God wil heel graag zowel het willen en het werken doen in (Filippenzen 2) aan of door de gelovige. Maar die moet dat wel toelaten. Daarvoor kiezen. Het is geen dwang. Een gelovig mens is nooit een robot. Alleen als God vanuit geheel het hart, geest en ziel (het praktische leven) gediend wordt, wordt dat door Hem aanvaard. Markus 12 : 30 zegt:

En gij zult den Heere, uw God, liefhebben uit geheel uw hart, en uit geheel uw ziel, en uit geheel uw verstand, en uit geheel uw kracht. Dit is het eerste gebod.

Dit is het hoogste gebod”. Dat wil zeggen: het staat op de eerste plaats, de hoogste trede. Het is het hoogste wat de Ware God te bieden heeft aan de mens. Dat wij Hem kúnnen liefhebben met alles wat we hebben. Kies daarvoor is Zijn advies. “Gij zult” staat er niet als dwingend opgelegd, want dat stemt niet overeen met “uit geheel uw hart, ziet en verstand”. Het komt van binnenuit aan de oppervlakte. Dat “liefhebben” (dienen; Eén worden) wordt door God Zelf mogelijk gemaakt. Hij zorgt er hoogstpersoonlijk voor dat Hij gediend kan worden (liefhebben) door degenen die in Hem geloven. “Mensenhanden” kunnen dit namelijk niet zelf. (Handelingen 17 : 25)

Wet en regel

Wie hartgrondig zegt het Nieuwe Leven te willen leven, uit vrije wil, staat voor de vraag: hoe dan? Eigenlijk is er dan geen keuze, want je kunt dat Nieuwe Leven alleen leven als je je door Hem laat opvoeden. En toch is er een keuze. Je kunt namelijk in de praktijk af zien van wat de Here Jezus Christus ons als Hoofd van Zijn Lichaam “aanbiedt”, “aanbeveelt”. Bijvoorbeeld door te leven onder “wet en regel”, opgelegd door mensen, organisaties, kerken of door jezelf. Dat gebeurt helaas heel vaak. Waar dat het geval is, kan God zijn werk ín, aan en dóór de gelovige niet doen. Die keuze heeft dus ook zeker gevolgen, net als elke andere keuze. Bepaald verstandig is het niet als een gelovige voor deze keuze gaat. Hier op aarde wordt namelijk ons loon bepaald. Dat komt tot stand door “willen en het werken” dat de Heer ín, aan en dóór ons kan doen. Dat dragen we in de eeuwigheid mee. Een keuze om zonder loon, zonder erfenis of zonder kleed de eeuwigheid in te gaan, is wat mij betreft gewoon oliedom. (2 Korinthe 5)

De keuze om God te dienen

Een gelovige, behouden voor de eeuwigheid, kan in de praktijk kiezen om God wel of niet te dienen. Dat dienen kan hij echter alleen maar in Christus, in de Nieuwe Schepping, als wedergeboren mens. Dus niet in de kracht van de oude mens, maar die van de Nieuwe Mens. Wij zijn deel van Zijn Organisme en worden dus gevoed en gereinigd via het “Bloed van Christus”. Dat is levend. Dat is er nu. God kan alleen gediend worden als we leven uit Hem; oftewel uit Zijn Genade.

Het woord “genade” houdt in dat degene aan wie “genade betoond” wordt, dit gratis krijgt. Hij hoeft er – en kán er zelfs – niks voor doen. Genade is het woord dat past bij een ter dood veroordeelde. Zo “dringend” is het woord, dat het dieper gaat dan de verklaring van het woord in “onverdiende goedheid”. Op geen enkele wijze kan een veroordeelde de naderende oordeelsvoltrekking ontvlieden, behalve door de genade van degene die gerechtigd is het doodvonnis te (laten) voltrekken. Op deze manier wordt “leven gegeven” aan degene die daar geen enkel recht op heeft.

Nieuw Leven uit Zijn Genade

Vertaald naar de Genade Gods, is dit super eenvoudig. Wij hebben van God Nieuw Leven ontvangen, op grond van geloof. Niet omdat we daarvoor gewerkt hebben, maar uit Zijn Genade. En wat vraagt hij daarvoor terug: Dat wij leven uit die Genade, dus aannemen dat het gratis is en dat er van ons niets anders gevraagd wordt dan te luisteren naar wat Hij te vertellen heeft. Zo stellen we ons open voor “beide het willen en werken”. Niet zelf doen, maar de Heer Zijn werk laten doen.

Paulus beredeneert dat wij Eén Plant geworden zijn met Christus. Hij zou dus in ons Nieuwe Leven de Bron zijn die ons voedt en “afvalstoffen” afvoert. Dat is de werking van het “Bloed van Christus”. Die Eénheid in Hem brengt “vrucht des Geestes” voort. Eén vrucht, namelijk liefde, uitgewerkt in begrippen die in de praktijk rechtstreek met die liefde te maken hebben. Galaten 5:

Maar de vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.

Zelf vruchten voortbrengen is niet mogelijk. Ook dus niet de liefde. Het is namelijk “vrucht van(uit) de Geest”. Het is Zijn vrucht, Zijn voortbrengsel. Alleen door “Eén Plant” in Christus te worden, brengen wij (gelovigen) ook vrucht voort. Hebben wij deel aan die “productie”. Maar wij hebben de keuze om het zo te doen of om het toch maar zelf te proberen. Dat laatste is kansloos in Gods ogen, maar het kan. Je kunt ervoor kiezen.

Hoe toon je je dankbaarheid?

Iemand zei eens tegen mij: “Maar we moeten dan toch wel onze dankbaarheid voor die genade tonen door goede werken te doen. Door netjes te leven en ons aan Zijn geboden te houden.” Met deze redenering wordt de Genade in de praktijk direct weer aan de kant gezet. Het zal niet onvriendelijk of verkeerd bedoeld zijn door de persoon die dit zei, maar de strekking komt op het volgende neer, in mijn eigen woorden:

“Dank U Heer dat wij vrijgekocht zijn. Dat wij uit Uw Genade mogen leven. Dank U voor het eeuwige leven. Dank U dat U van ons een Nieuwe Mens gemaakt hebt, dat U ons hebt doen wedergeboren worden tot Nieuwe Schepping in Christus. Heel veel dank ervoor. Ook dus voor dat U de wet, gelegd op het vlees, vervuld hebt en wij dat dus ook in U doen. Want ook wij zijn door en voor de “wet gestorven”, zoal Paulus in Romeinen 7 zegt:

Maar nu zijn wij vrijgemaakt van de wet, overmits wij dien gestorven zijn, onder welken wij gehouden waren; alzo dat wij dienen in nieuwigheid des geestes, en niet in de oudheid der letter.

Dienen in “nieuwigheid des geestes”

Dank u dat wij mogen dienen in “nieuwigheid des geestes”. Dank u dat wij de “oudheid der letter” niet meer dienstbaar hoeven te zijn. U hebt dat weggedaan, waarvoor hartelijk dank. En om onze grote dank te laten zien aan U en aan iedereen, plaatsen we ons in de praktijk van ons leven weer onder wat U weggedaan hebt. Dat is toch mooi van ons? Zo dankbaar zijn we dat we toch in onze eigen kracht proberen te doen wat nooit gelukt is en waar u ons van verlost hebt. Galaten 3 : 13 zegt niet voor niets:

Christus heeft ons verlost van den vloek der wet, een vloek geworden zijnde voor ons; want er is geschreven: Vervloekt is een ieder, die aan het hout hangt.

De Here Jezus heeft voor ons geleden om de “vloek der wet” kwijt te raken. Hij is voor ons gestorven. Dat is nogal wat! Dat vergeten wij nooit en dus keren we terug naar de “vloek” waar Hij ons van verlost heeft. We gaan linksom of rechtsom toch maar uit de “wet” leven, door in het vlees te proberen aan U een “schoon gelaat” te tonen, zoals Paulus in Galaten 6 zegt:

Al degenen, die een schoon gelaat willen tonen naar het vlees, die noodzaken u besneden te worden, …

Paulus keurt het af, waarmee het Uw Woorden zijn, maar wij vinden het toch wel wat hebben. Het trekt ons wel aan. We proberen het dus toch maar. Vindt U niet erg toch? We bedoelen het namelijk heel goed en daar gaat het maar om. Daar kunt U het toch wel mee eens zijn, ondanks dat U iets heel anders van ons vraagt? Alleen onder Uw Genade leven en zomaar gaan zitten aan Uw voeten om te luisteren, zoals Maria dat eens deed, vinden wij toch wel een beetje weinig. We willen meer zélf doen, net als Martha. Bezig zijn, dienende in eigen kracht. Dan hebben we tenminste het gevoel dat we er controle over hebben.

Een schaap in grazige weiden

Wij zijn wel Uw schapen, maar wij denken dat een “schaap” toch heus wel meer moet doen dan alleen maar eten van de grazige weiden, waar U als de Goede Herder ons naar toe leidt. Door te luisteren naar Uw stem blijven wij in de kudde Gods. Door te eten, groeit er wol. Daar kunnen wij zelf helemaal niks mee, maar onze Eigenaar wel! Toch menen we dat we zelf aan het werk moeten gaan. Dat is dan helaas tot mislukken (zonde) gedoemd en we worden er nog eens zwak van, want… in die tijd dat we proberen te werken aan iets wat niet van ons gevraagd wordt, vergeten we vast voedsel te eten. Daarmee gaan we zienderogen achteruit. We begrijpen dit echt wel en toch blijven we doorgaan op deze heilloze weg. Allemaal uit dankbaarheid natuurlijk. Snapt U het nog?…”

Ik hoop dat het bovenstaande de belachelijkheid in laat zien van pogingen om terug te keren tot de “oude beginselen der wet”, terwijl wij door Christus “duur gekocht zijn”, zegt Paulus om onder het Nieuwe Verbond te dienen in Zijn Koninkrijk. We zouden dat niet doen, en al zeker niet uit om onze dankbaarheid aan God te tonen.

Maria en Martha stonden voor een keuze

Even terug naar de geschiedenis met Martha en Maria, in Lukas 10, onmiddellijk nadat ons duidelijk gemaakt is dat de Barmhartige Samaritaan (de Naaste) niemand minder is dan de Here Jezus Christus, onze Heiland, onze Sterke God en onze “Vader in de eeuwigheid”. (Jesaja 9 : 5)

En het geschiedde, als zij reisden, dat Hij kwam in een vlek; en een zekere vrouw, met name Martha, ontving Hem in haar huis.
Deze had een zuster, genaamd Maria, welke ook, zittende aan de voeten van Jezus, Zijn woord hoorde.
Doch Martha was zeer bezig met veel dienens, en daarbij komende, zeide zij: Heere, trekt Gij U dat niet aan, dat mijn zuster mij alleen laat dienen? Zeg dan haar, dat zij mij helpe.
En Jezus, antwoordende, zeide tot haar: Martha, Martha, gij bekommert en ontrust u over vele dingen;
Maar één ding is nodig; doch
Maria heeft het goede deel uitgekozen, hetwelk van haar niet zal weggenomen worden.

Aan de voeten van mijn Heiland

En hier vinden we weer een keuze! Maria en Martha konden kiezen, geheel vrijwillig. Martha koos voor het dienen door werken. Voor “bekommering over vele dingen” Maria koos voor niks doen, zitten aan de voeten van Jezus. Zij koos voor slechts “één ding”: namelijk het aanhoren van Zijn Woord. In stilte, volledig gefocust. Wat was volgens de Here Jezus de beste keuze? Die van Maria. Daarover bestaat geen enkele onduidelijkheid. Het goede deel zou nooit meer van haar weggenomen worden.

Mag ik u oproepen om te doen wat Maria deed? Neem plaats “Aan de voeten van mijn Heiland”, zoals lied 16 uit onze bundel zegt. Geweldige tekst, langzaam gezongen, zodat de boodschap goed blijft hangen. Als wedergeboren kind van God hebben wij alle vrijheid om dat te doen. We hoeven er allen maar voor te kiezen. Een keuze maken in alle vrijheid. Ervan verzekerd zijnde dat dit de wil Gods is. Zowel de keuze uit vrije wil als ook het leven in vrijheid en uit Genade alleen.

Geniet nog even van de Gaithers met “Sitting at the feet of Jesus”… (muziekvideo).


Een keuze maken uit vrije wil

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *