Leven in ballingschap.
Jeremia 29 : 4-23
Jeremia 29 handelt over de ballingschap van Juda, die in 598 vóór onze jaartelling begon. Het is een bijzonder leerzaam gedeelte uit de geschiedenis van Israël. Het bepaalt ons bij het begrip ballingschap, dat op meerdere plaatsen in de Schrift wordt genoemd, en bij de bedoeling van alle ballingschap: dat men zijn vertrouwen zou vestigen op de Heer Die gesproken heeft.
20 Gij dan, hoort des HEEREN woord, gij allen, die gevankelijk zijt weggevoerd, die Ik van Jeruzalem naar Babel heb weggezonden!
Leven uit geloof
Leven in ballingschap is leven uit geloof. De gelovige stelt zijn verwachting niet op de dingen om hem heen, want het is zijn wereld niet. Hij is er slechts voor bepaalde tijd en is daardoor een vreemdeling op weg naar zijn eindbestemming. Vandaar dat wij in deze tijd, als ballingen in een vijandige wereld, ook onze verwachting stellen op de Heer, Die ons in de ballingschap gebracht heeft. Net zoals ten tijde van de ballingschap van Juda zijn de ballingen uiteindelijk beter af dan degenen die niet werden of worden weggevoerd.
Ballingschap als zegen
In -598 werden de achtergeblevenen voor het grootste deel gedood, terwijl de ballingen vrij waren van het oordeel dat over Jeruzalem kwam. Dat komt omdat ze van tevoren buiten de legerplaats en in ballingschap gegaan waren en daarmee was die ballingschap op dat moment dus eigenlijk al een zegen.
Deze studie is beschikbaar als gratis PDF
Leven in ballingschap
Leven in ballingschap
