De dolfijn
Blog v. Stempvoort
1

De dolfijn, de hieros ichthus

Zoals de leeuw de koning der dieren is, zo wordt de dolfijn beschouwd als de koning der vissen, de hieros ichthus. Hieros betekent verheven of heilig. Ichthus, het acroniem, dat vrij vertaald betekent Jezus Christus Gods Zoon (onze) Verlosser, betekent letterlijk vis. De Ichthus wordt al sinds het begin van onze jaartelling gebruikt als kenteken van christenen. Dat de dolfijn de Ichthus bij uitstek is wil ik in dit schrijven verder uitwerken.

“Ze houden ervan de hulpelozen te helpen.” Aldus een wetenschapper over dolfijnen, dit naar aanleiding van een incident waarbij een groep dolfijnen vier zwemmers beschermde tegen haaien (zie bericht). En zo zijn er talloze verhalen van dolfijnen die mensen op zee helpen en redden. De parallel is makkelijk te leggen met allerlei liefdadigheids- of charitatieve organisaties en andere hulporganisaties die mensen redden die lijken te verdrinken in de stormen op de levenszee. Van oudsher zijn dit overwegend christelijke organisaties en de charitas lijkt me één van de meest praktische uitwerking van het christelijke geloof in de wereld.

Voor de duidelijkheid: christenen zijn mensen die geloven in de dood en opstanding van Jezus Christus en die door dat geloof de Heilige Geest in hun hart hebben, waardoor God Zijn Werk doet in en door hun leven.

Door geloof wordt een christen toegevoegd aan het Lichaam van Christus, de Gemeente, de Algemene Vergadering, waarin men niet meer is Jood, Griek, barbaar, heiden, man, vrouw, slaaf of vrije. Deze Gemeente is overal ter wereld te vinden en door haar doet God een werk in het verborgene. Hij verzamelt Zich een volk uít de heidenen. Christenen zijn dan wel fysiek in de wereld en leven te midden van ongelovigen in een steeds duister wordende wereld, maar zij horen niet bíj die wereld.

Vergelijk het met haaien en dolfijnen: deze dieren leven allebei in zee en ze eten allebei vis. Tot zover de overeenkomst. Voor de dolfijn is het van levensbelang om regelmatig ‘boven’ te komen en adem te halen, voor een haai is het echter dodelijk om boven water te komen, hij stikt er. Zo is het ook met de gelovige: het is voor hem van levensbelang om regelmatig ‘boven te komen’ om gemeenschap te hebben met de Hemel, om onderwezen te worden in het Woord en het mee nemen in zijn dagelijkse levenswandel, al was het maar door te bidden. Voor de haai is het een kwelling, een verstikking om uit het water gehaald te worden. Zo is het ook voor de ongelovige wanneer hij het Woord hoort of leest. De Bijbel verkondigt immers de dood van de oude mens en door geloof in Jezus Christus ontvangt men nieuw leven: opstanding uit de dood in een ‘nieuw’ mens. Maar ja, de dood van de oude mens, daar zitten we niet altijd op te wachten…

Een tweede verschil tussen de haai en de dolfijn is de manier van voortbewegen. Haaien bewegen hun lichaam van links naar rechts, hun gerichtheid is horizontaal. Dolfijnen bewegen van boven naar beneden, verticaal, hun verlangen is naar boven. Het is hun lichaam dat dolfijnen in het water houdt, immers anders zouden zij uitdrogen.

Dolfijnen helpen mensen en dieren

Wat de dolfijn betreft: dit prachtige dier staat al eeuwenlang bekend om het feit dat het mensen en dieren helpt. Zo hebben ook charitatieve (christelijke) instellingen door de eeuwen heen, gedreven door de liefde voor Christus, mensen geholpen met hun lichamelijke noden, vanuit de hoop dat men zou inzien dat de drijvende kracht achter deze hulp de werkelijke oplossing is voor de problemen die de mens kent.

Haaien zijn bloeddorstig en onverschillig voor hun jongen. Dolfijnen daarentegen zullen gewonde dieren of dieren in nood helpen, of het nu gaat om andere dolfijnen, zeehonden of mensen. Zoals alle zoogdieren zorgen ze voor hun jongen, maar tegelijkertijd maken ook dolfijnen weleens ruzie. Een dolfijn die gedrag vertoont wat niet goed is voor de groep, zal door andere dolfijnen tot de orde worden geroepen. Zo is het ook met gelovigen. Een gelovige die gedrag vertoont wat niet bij het Lichaam past, wordt door medegelovigen vermaand en bij de les gehouden. Dat is niet onchristelijk, maar dient juist om het Lichaam gezond te houden. Een goede doorbloeding zorgt voor voldoende aanvoer van voedingsstoffen en afdoende afvoer van afvalstoffen. Zo ook met het Lichaam van Christus. De christenen zouden zich blijven voeden met het Woord en de Geest niet uitdoven, maar juist bij elkaar aanwakkeren.

Vergelijk het met een vuur dat bestaat uit meerdere brandende takken. Wanneer één tak apart wordt gelegd, dooft deze vrij snel. Wanneer ze bij elkaar gevoegd worden, houden ze elkaar brandende. Dan geven ze samen meer licht dan wanneer zij zich afzonderlijk van elkaar bevonden.

Samenvattend kunnen we als gelovigen van de dolfijn de volgende dingen leren: blijf ademen, bepaal je gedachten bij Gods Geest. Blijf eten, voed je met het Woord. Zorg voor andere dieren, wees ijverig in goede werken. Houdt elkaar op het rechte pad zodat we wandelen, waardig de roeping waarmee we geroepen zijn.


De dolfijn, de hieros ichthus

Een reactie op "De dolfijn, de hieros ichthus"

  1. ja, mooi Willem, wat je zegt: “Zoekt de dingen die Boven zijn, daar waar Christus is” en “zie toe dat niemand verachtere (achterop geraken)”

    lieve groeten
    zusje jannie rodenbach

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *