Blog v. Stempvoort
0

Staken of…

Een van mijn meest gewaardeerde en hooggeachte collega’s – laten we hem Henk Fraser noemen – probeerde me pas te porren om ook mee te gaan staken. Op mijn vraag “waarvoor ga je dan staken?” keek hij me even meewarig aan en zei: “Nee, we staken ergens tegen!” Vervolgens legde hij me uit dat ze gingen staken tegen de bezuinigingen in het onderwijs. Hij keek me weer even aan en verdacht me ervan dat ik waarschijnlijk best wel geld in wilde leveren om te mogen blijven les geven.

Op mijn vraag of hij dan ook echt dacht dat zijn protest verschil zou maken en of de stakers dachten dat de ministers hun plannen nu terug wilden draaien, moest hij het antwoord schuldig blijven. Immers het doet denken aan voetballers die protesteren bij de scheidsrechter, die man gaat echt niet koppen tellen om dan bij een voldoende aantal protesterend spelers zijn beslissing terug te draaien. Dat zou zijn geloofwaardigheid dermate aantasten dat hij niet meer serieus genomen wordt en dat beslissingen niet meer gerespecteerd worden. Hij dacht er even over na en vertelde me dat hij gewoon een ‘statement’ wilde maken, de stakers wilden aan de ministers duidelijk maken dat ze het niet eens zijn met de bezuinigingen.

“None of us can stop the time!” vertelde ik hem, een tekst van Bob Marley, die verder zingt: “We’ve got to fulfill the Book.” Nu had Bob Marley het wel vaker bij het rechte eind. Hij was Rastafari en als zodanig had hij het ook weleens vreselijk mis, maar een zekere kennis van de Waarheid was ook in de Rastafari beweging wel degelijk aanwezig. Dit komt sterk naar voren in meerdere van Bob Marley’s liederen. “None of us can stop the time… we’ve got to fulfill the Book.” Of zoals mijn oma zou zeggen: “De mens wikt en God beschikt”.

In gesprek met een andere vriend bleek dat hij dacht dat Christus Zijn Koninkrijk pas zal oprichten als alle volken op aarde het evangelie gehoord hebben. Dit baseerde hij op vers 14 van Matthéüs 24. “En dit Evangelie des Koninkrijks zal in de gehele wereld gepredikt worden tot een getuigenis allen volken; en dan zal het einde komen.” Op deze wijze redenerend is God er dus van afhankelijk in welke mate wij het evangelie verkondigen, hoe eerder wij alle mensen het evangelie verteld hebben, hoe eerder Hij Zijn Koninkrijk kan oprichten. Mochten wij daarentegen wat treuzelen en er iets langer over doen, dan moet God daar dus op wachten. Op die manier hebben wij dus invloed op Gods Werk. Dat maakt ons behoorlijk belangrijk.

Diezelfde gedachte bleek ook uit zijn opvattingen over de zogenaamde zondeval, alles, de hele schepping, het heelal, alle dieren, alles was goed en leefde in pais en vree samen. Totdat Adam en Eva een hapje van de Verboden Vrucht namen. Prompt keek de leeuw eens naar dat lammetje naast zich, merkte dat hij trek had en voordat het lammetje doorhad wat er gebeurde, had de leeuw geen trek meer. Ook hier weer de visie dat de mens invloed heeft op het Werk van God. De Heere zat net te genieten van al het moois wat Hij gemaakt had toen de mens het verprutste.

De gedachte van de mens als kroon der schepping, de mens die bijna goddelijk is – nog iets harder zijn best doen en hij ís het echt – is heel verleidelijk en raakt de kern van het probleem. De schepping draait niet om de mens, maar om dé Mens. Zoals Psalm 8 al spreekt over Christus, de Zoon de Mensen, zo wordt dit ook in 1 Korinthe 15 : 44-49 uitgelegd. De symboliek die ligt in de hele schepping en waaruit we de Schepper kunnen en zelfs zouden kennen (Romeinen 1 : 20), die hele symboliek spreekt over dood en opstanding, over een aards lichaam dat sterft en waaruit een Hemels Lichaam tot stand komt. Het mooiste voorbeeld hiervan vind ik persoonlijk de rups, die op aarde rondkruipt, zich vol eet, in zijn kist/cocon zit en er als vlinder, als hemels wezentje, weer uit komt en vliegt in plaats van kruipt. Hij leeft in de lucht/hemel in plaats van op de aarde.

Wanneer men de hele Bijbel neemt, deze leest en de teksten erin met elkaar vergelijkt en elkaar laat uitleggen, dan wordt duidelijk dat deze schepping niet draait om ons, maar om God. Dat de schepping er niet is voor onze eer en gaat over hoe belangrijk en machtig wij zijn, maar om Gods eer en hoe belangrijk en machtig Hij is.

De keuze die wij hebben is om Hem te dienen en elkaar lief te hebben, of om onszelf te dienen en ten koste van de ander te leven. En als wij Hem dienen en elkaar lief hebben, dan is het liefde die ons leven bepaalt, dan heerst er rust en vrede, te midden van alle zorgen, verdrukking en beproeving. Maar wanneer wij niet voor Hem kiezen, wanneer wij Zijn Naam geen eer aan doen, maar kiezen voor onszelf, wanneer wij onszelf belangrijker vinden dan iemand anders, belangrijker dan andere mensen, belangrijker dan God, dan ontstaat er geen liefde, geen verlangen om een te zijn, maar dan ontstaat er scheiding. Dan ontstaat er gebrek. Veel van de pijn en moeite die wij hier op aarde meemaken, komt omdat we van nature geneigd zijn om voor onszelf te kiezen.

De reden dat men ging staken was omdat de overheid minder geld aan onderwijs uit wil geven, maar een overheid die geen geld heeft, kan dit niet aan anderen, of aan het onderwijzen van anderen uitgeven. Toch zijn ‘we’ rijker dan ooit, maar ook armer dan ooit. In toenemende mate is er een concentratie van geld en macht bij een steeds kleiner wordende groep mensen en een steeds groter wordende groep mensen protesteert er tegen. Staken is een manier om te zeggen hier doe ik niet aan mee. Een betere manier is om te zeggen: Heer, hier ben ik, wat wilt U dat ik doe? En dan zegt Hij, door Zijn Woord: “Het einde aller dingen is nabij: zijt dan nuchteren en waakt in de gebeden, maar bovenal, hebt vurige liefde tot elkander, want de liefde zal menigte van zonden bedekken.” (1 Petrus 5 : 7,8)


Staken of…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *